แขกขาว เถา

เพลงแขกขาว อัตรา ๒ ชั้นของเก่า ประเภทหน้าทับปรบไก่ มี ๒ ท่อน ท่อนละ ๔ จังหวะ เป็นเพลงที่หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) แต่งให้ปี่พาทย์วงสวนกุหลาบ ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชวุธ กรมหลวงนครราชสีมา ใช้ร้องและบรรเลงแทรกในตับนางลอยแทนเพลงจีนขิมเล็กเมื่อราว พ.ศ.๒๔๖๔ ต่อมา พ.ศ.๒๔๗๓ ท่านจึงได้แต่งขยายขึ้นเป็นอัตรา ๓ ชั้น และตัดลงเป็นชั้นเดียว ครบเป็นเพลงเถา บทร้องเพลงแขกขาว เถา (ร้องโดย ครูเม้ง ณัฐวิภา มูลธรรมเกณฑ์) (๓ ชั้น) ทอดองค์ลงกับที่บรรจถรณ์ จะเปลื้องเครื่องอาภรณ์ก็หาไม่ ให้ระทวยระทดสลดใจ แต่ตริตรึกนึกในไปมา (๒ ชั้น) โอ้ว่าโฉมเฉลาเยาวลักษณ์ เสียดายศักดิ์วงค์อสัญแดหวา จะระคนปนศักดิ์จรกา อนิจจาพี่จะทำประการใด (ชั้นเดียว) จะคิดไฉนดีนะอกเอ๋ย จะได้เชยชมชิดพิสมัย พระเร่งร้อนร่านทะยานใจ ดังเพลิงกาฬผลาญไหม้ทั้งกายา บทละครเรื่องอิเหนา พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๒