در یک روز آفتابی آوریل ۲۰۰۴، دانش‌آموزان مدرسه‌ای در شهر ساحلی سرت لیبی با هیجان در حیاط مدرسه جمع شده بودند. معمر قذافی، مردی که تصویرش بر دیوار هر خانه و مدرسه نقش بسته بود، قرار بود از مدرسه‌شان بازدید کند. در میان آنها، دختری ۱۵ ساله به نام ثریا با لباس سنتی لیبیایی انتخاب شده بود تا دسته گلی به رهبر کشورش تقدیم کند. لحظه‌ای که برای او باید افتخارآمیز می‌بود، به آغاز کابوسی پنج ساله تبدیل شد.
وقتی ثریا دسته گل را به قذافی تقدیم کرد، او دستی به سر دخترک کشید و انگشتانش را میان موهای او فرو برد. این حرکت ظاهراً ساده، در واقع علامتی بود به محافظان و دستیارانش. روز بعد، مأمورانی به خانه ثریا آمدند و به مادرش گفتند دخترش برای شرکت در مراسمی ویژه دعوت شده است. بدون اینکه حق انتخابی داشته باشند، آنها ثریا را با خود بردند.
ثریا به مجتمع باب العزیزیه کاخ معمر قذافی در طرابلس منتقل شد، جایی که قرار بود پنج سال آینده زندگی‌اش را در آنجا به اسارت بگذراند. در اولین شب، او را به اتاق قذافی بردند. آنچه در آن اتاق رخ داد، آغاز دوران تاریک تجاوز، خشونت و تحقیر بود.
داستان تکان‌دهنده ثریا، که توسط آنیک کوژان (Annick Cojean)، خبرنگار فرانسوی روزنامه لوموند، در کتاب «حرمسرای قذافی» ثبت شده، تنها گوشه‌ای از نظام گسترده سوءاستفاده جنسی است که معمر قذافی در طول چهار دهه حکومت خود در لیبی ایجاد کرده بود. نظامی که در آن، صدها زن و دختر جوان، و حتی برخی پسران، به اسارت گرفته می‌شدند تا به امیال جنسی دیکتاتور لیبی خدمت کنند.
سلام و خوش آمدید به کانال پروفایل. ما پیش از این در ویدیوی جداگانه ای داستان زندگی معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی را برایتان روایت کرده ایم. این ویدیو دومین بخش از داستان زندگی قذافی است. دیکتاتوری که زنان در دست او، اشیایی بی ارزش برای لذت جویی بودند. ما در این ویدیو، به بررسی عمیق سیستم سوءاستفاده جنسی قذافی، روش‌های شکار قربانیان، زندگی در حرمسرای او، و سرنوشت این زنان پس از سقوط دیکتاتور می‌پردازیم. منبع اصلی ما برای ساخت این ویدیو کتاب حرمسرای قذافی نوشته آنیک کوژان است.