ธรรมชาติดั่งเดิม ว่างใส เป็นนิพพานอยู่แล้ว จิตแค่โง่มาเกิด ด้วยความไม่รู้

ทั้งคำถามและคำตอบล้วนเป็นเพียงความคิด ใช้ภาษาที่มนุษย์สมมติขึ้น เมื่อก้าวพ้นจากสมมติ สิ่งที่เหลือคือธรรมชาติอันบริสุทธิ์ ที่ไม่มีการปรุงแต่งใดๆ สิ่งที่พยายามอธิบายล้วนเป็นเพียงการปรุงแต่งทั้งสิ้น เพียงตื่นรู้อยู่ภายใน ทุกสิ่งจะหลุดออกไปเองตามธรรมชาติ นี่คือปัจจัตตัง - การรู้ได้เฉพาะตน เพื่อเข้าใจธรรมชาตินี้ เราใช้หลักธรรมเป็นเครื่องนำทาง แต่ท้ายที่สุดแล้ว ต้องปล่อยวางทุกสิ่ง ทิ้งทุกสิ่ง แม้แต่ ภาษาที่ปรุงแต่งเพื่อมาอธิบาย ธรรมชาติที่แท้จริงไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูด - อยู่เหนือภาษาใดๆ ทั้งสิ้น"