โรงสีผีตายโหง #เรื่องสั้น #เรื่องผี #หลอน

ช่อง"หลอนหลังไมค์" ได้รวมช่อง 2 ช่องคือ 🥰หลอนหลังไมค์ 🥰เล่าเรื่องกรรม ของพี่บุ้งรวมไว้ให้ทั้ง2ช่องในลิ้งนี้แล้วค่ะ👇 เป็นเพื่อนสามารถฟังยาวๆก่อนนอนได้เลยจ้า..🥰 https://youtube.com/playlist?list=PLq-DdPxr29YBFdkqdRKlN90vF7i5RhCXj&si=7oGRbxPWPQl5ZuwF 🙏🙏🙏 “โรงสีเก่า ราคาถูก สนใจไหม?” เจ๊พรรณ เป็นแม่ค้าใหญ่ในกรุงเทพฯ มีธุรกิจค้าข้าวเป็นหลัก แต่ช่วงหลังโรงสีที่เคยรับจ้างสีข้าวให้เริ่มมีปัญหา บางที่เครื่องเก่า บางที่คิดค่าแรงแพงเกินไป สุดท้ายเจ๊เลยตัดสินใจว่า "เปิดโรงสีเองเลยดีกว่า!" หลังจากติดประกาศหาซื้อโรงสีอยู่พักหนึ่ง วันหนึ่งก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งติดต่อมา ลุงคง เป็นชาวบ้านจากจังหวัดหนึ่งในภาคกลาง แกโทรมาแนะนำว่าแถวบ้านมีโรงสีร้างอยู่ “เจ๊สนใจไปดูไหม? ของดี ราคาถูก เครื่องยังใช้ได้” การเดินทางสู่โรงสีบ้านท้ายทุ่ง เจ๊พรรณไม่ได้รอช้า พอได้ยินว่ามีของดีราคาถูก แกก็รีบบึ่งรถออกจากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าสู่จังหวัดนั้นทันที การเดินทางกินเวลาเกือบห้าชั่วโมง เจ๊ขับรถหรูคันโตมาตามทางหลวง ผ่านไร่นาและหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ ห่างไกลจากความเจริญ พอใกล้ถึงจุดหมาย ถนนเริ่มแคบลง ต้องเลี้ยวเข้าทางลูกรัง ฝุ่นตลบเป็นทาง รถคันใหญ่ของเจ๊ต้องค่อย ๆ คลานไปตามถนนขรุขระข้างทุ่งนา "ให้มันได้อย่างนี้สิ… โอ๊ย! รถกู" เจ๊บ่น เพราะล้อกระแทกหลุมแรงจนสะเทือนทั้งคัน เมื่อถึงที่หมาย ลุงคงยืนรออยู่แล้ว แกเป็นชายร่างผอม ผิวเกรียมแดด ใส่เสื้อแขนยาวเก่า ๆ กับกางเกงผ้าถุงที่มัดเอวแน่น ลุงคงยิ้มกว้าง เดินมาต้อนรับ “ถึงแล้วเจ๊ นี่แหละ โรงสีบ้านท้ายทุ่ง” เจ๊พรรณตาเป็นประกาย โรงสีที่อยู่ตรงหน้าเป็นอาคารไม้สองชั้น ด้านล่างเป็นโรงสี ข้างบนเป็นที่พักคนงาน โครงสร้างยังดูแข็งแรง เครื่องจักรสีข้าวยังมีครบถ้วน แค่ฝุ่นจับไปหน่อย แต่ดูไปแล้วน่าจะซ่อมนิดหน่อยก็ใช้ได้ "เฮ้ย! ของมันยังดีอยู่นี่หว่า" เจ๊พรรณเดินสำรวจไปมา มือลูบเครื่องจักรเก่า "แบบนี้ไม่ต้องซื้อใหม่เลยนะเนี่ย" ลุงคงพาเจ๊ดูรอบ ๆ บอกว่าโรงสีนี้ปิดมานาน แต่เครื่องยังใช้ได้อยู่ เพราะเจ้าของเก่ายังดูแลทำความสะอาดบ้าง มีโกดังเก็บข้าวขนาดใหญ่ แถมมีทางน้ำไหลผ่านอีก "ราคานี้คุ้มอยู่นะ" เจ๊คิดในใจ การต่อรองราคากับเจ้าของเก่า หลังจากเดินดูรอบโรงสีจนพอใจ เจ๊ก็ขอเบอร์ติดต่อเจ้าของเดิม "ใครเป็นเจ้าของโรงสีนี้ลุง?" “พี่สมัย คนแถวนี้แหละ แต่แกย้ายไปอยู่ในเมืองแล้ว ไม่ได้ทำโรงสีมาหลายปี” ลุงคงว่า เจ๊โทรหาพี่สมัยทันที พออีกฝ่ายรับสาย ก็เข้าเรื่องกันเลย “พี่ โรงสีท้ายทุ่ง ขายเท่าไหร่?” “ห้าแสน เจ๊เอาไหม?” พี่สมัยตอบแบบไม่ต้องคิด เจ๊พรรณหัวเราะลั่น "โอ๊ยพี่! ห้าแสนเลยเหรอ? มันเก่าแล้วนะ เครื่องก็ต้องซ่อมอีก ไหนจะค่าขนย้าย ค่าลูกน้อง นู่นนี่อีก" “แต่เครื่องยังใช้ได้นะเจ๊ ที่ก็กว้าง ทำเลก็ดี” พี่สมัยเริ่มต่อรอง เจ๊พรรณไม่ยอมง่าย ๆ “เอางี้พี่ สี่แสนห้า ฉันจ่ายสดเลย” “โอ๊ยเจ๊ ลดไปห้าหมื่นเลยเหรอ” "เงินสดพี่ ไม่ต้องรอ ไม่ต้องผ่อน ฉันโอนให้เลย" พี่สมัยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนถอนหายใจยาว "เอาก็เอา ถือว่าผมปล่อยของออกไปซะที" เจ๊พรรณยิ้มกว้าง “ดีล! เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำเรื่องโอนกัน” โรงสีที่ได้มาพร้อมกับบางอย่าง หลังจากตกลงซื้อขายเสร็จ เจ๊หันไปมองโรงสีอีกครั้ง รู้สึกว่าการลงทุนครั้งนี้คุ้มมาก แต่สิ่งที่เจ๊ยังไม่รู้คือ โรงสีนี้ไม่ได้มีแค่เครื่องจักรกับโกดังข้าวเท่านั้น… มันมีบางอย่าง ที่ยังคงอยู่ที่นี่ ไม่เคยไปไหน… หลังจากดีลซื้อขายเสร็จ เจ๊พรรณก็ไม่รอช้า รีบโอนเงินให้พี่สมัยทันที พอเงินเข้าปุ๊บ เจ้าของเก่าก็ถอนหายใจโล่งอก เหมือนยกภูเขาออกจากอกไปก้อนหนึ่ง "เอ้า! โรงสีก็เป็นของฉันแล้ว" เจ๊ยิ้มอย่างพอใจ พอจัดการเรื่องเอกสารเสร็จ เจ๊ก็สั่งให้ลูกน้องที่ไว้ใจได้มาจัดการ "มึงเอาคนมาเก็บกวาดโรงสีให้เรียบร้อยนะ เอาให้สะอาดเอี่ยม!" ลูกน้องรับคำแล้วรีบติดต่อพวกคนงานในพื้นที่ นัดแนะกันว่าจะเริ่มทำความสะอาดตั้งแต่เช้าตรู่ ปัญหาวันแรกที่ไม่มีอะไรเป็นไปตามแผน วันรุ่งขึ้น เจ๊พรรณตื่นเช้ากว่าปกติ ใส่เสื้อแขนยาว กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ พร้อมลุยงานใหญ่ แต่พอมาถึงโรงสีปุ๊บ ก็ต้องขมวดคิ้วแน่น "อะไรวะ? ทำไมคนมันมาน้อยจัง?" จากที่นัดกันไว้ว่าจะมี สิบกว่าคน มาช่วยงาน แต่พอเช็กชื่อจริง ๆ มีแค่ หกคนเท่านั้น! ลูกน้องที่เป็นหัวหน้าคนงานเดินเข้ามาบ่น "เจ๊ ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรนะ คนที่บอกว่าจะมา ก็โทรมายกเลิกกันเป็นแถวเลย บางคนบอกปวดท้อง บางคนบอกไม่สบายกระทันหัน" เจ๊พรรณชักหงุดหงิด "แล้วทำไมแม่งเป็นพร้อมกันหมดวะ?" หัวหน้าคนงานส่ายหน้า "ก็ไม่รู้เหมือนกันเจ๊ บางคนบอกว่าเมื่อคืนฝันร้าย ตื่นมาแล้วไม่อยากมาทำ" "เฮ้ย! แค่ทำความสะอาด ฝันร้ายเกี่ยวอะไรวะ?" แต่เจ๊ก็ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้มาก เอาเป็นว่าคนที่มาได้ ก็ต้องลุยกันไปก่อน! เจอเรื่องแปลก ๆ ตั้งแต่เริ่มงาน หลังจากจัดทีมกันเสร็จ คนงานเริ่มลงมือทำความสะอาด บางคนกวาดพื้น บางคนเช็ดเครื่องจักร บางคนเก็บเศษไม้ฝุ่นผงที่กองอยู่ตามมุมโรงสี แต่ทำไปได้ไม่ถึงชั่วโมง ก็เกิดเรื่องอีกจนได้… 1. เครื่องมือหายแบบไม่มีเหตุผล คนงานคนหนึ่งเดินมาถาม "เจ๊! ไขควงเมื่อกี้ผมวางไว้ตรงนี้ ทำไมมันหายไปวะ?" เจ๊พรรณขมวดคิ้ว "มึงก็หาให้ทั่วดิ อาจจะมีใครหยิบไปก็ได้" แต่พอช่วยกันหา ก็หาไม่เจอจริง ๆ สุดท้ายต้องไปหยิบตัวใหม่มาใช้แทน 2. ถังน้ำหกเอง อีกมุมนึงของโรงสี คนงานกำลังขัดล้างพื้นตรงยุ้งฉาง มีถังน้ำตั้งอยู่ดี ๆ อยู่ ๆ มันก็พลิกคว่ำเองต่อหน้าต่อตา "เชี่ย! ใครสะดุดถังน้ำวะ?" "กูไม่ได้เตะนะ มันล้มเอง" ทุกคนมองหน้ากันงง ๆ ก่อนจะเงียบไปพักหนึ่งแล้วทำงานกันต่อ 3. ไฟกะพริบเหมือนมีอะไรแกล้ง ช่วงบ่าย คนงานเข้าไปทำความสะอาดโกดังเก็บข้าว ด้านในค่อนข้างมืด เลยต้องเปิดไฟช่วย แต่พอเปิดปุ๊บ ไฟกะพริบ ๆ ติด ๆ ดับ ๆ เหมือนมีคนเล่นสวิตช์ "เอ้า! ใครไปกดสวิตช์เล่นวะ?" "ไม่มีใครแตะเลยพี่ มันเป็นของมันเอง" เจ๊พรรณเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ แต่ก็ยังไม่เชื่อเรื่องลี้ลับ "ไฟเสียมั้ง เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ช่างมาดู"