თანამოსაუბრე: სოსო მანჯავიძე, ბლოგერი-ჟურნალისტი: ნინო ხაჩიძე
ტრამპმა ყველა საგარეო დახმარება 90 დღით შეაჩერა, მათ შორის, უკრაინისთვის გასაწევიც და ცხადი იყო, რომ ეს საკმაოდ დიდ არეულობას გამოიწვევდა და გამოიწვია კიდეც, თუმცა ერთგვარი გეოპოლიტიკური გზავნილიცაა მოსკოვისა და ჩინეთისთვის. მეორე მხრივ კი, ნიშნავს, რომ უკრაინა უბრალოდ გაიწირა, მიუხედავად იმისა, რომ უკრაინა, უპირველესად, გაწირა საკუთარმა ხელისუფლებამ, რაკი მიიღო ის გადაწყვეტილებები, რომლებიც მიიღო და ვგულისხმობ 2022 წლის თებერვლამდე, ანუ რუსეთის შეჭრამდე მიღებულ გადაწყვეტილებებს, ვინაიდან შეჭრა უკვე ლოგიკური დაგვირგვინება გახლდათ 2014 წელს დაწყებული მოვლენების. გამოდის, რომ ერთმა ადმინისტრაციამ, საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე, შეაგულიანა უკრაინელები, ხოლო მეორე ადმინისტრაცია, ასევე, საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე, უჩერებს დახმარებას, მაშინ, როდესაც ამ დახმარების გარეშე უკრაინის არმია ვერაფერს გახდება. გასაგებია, რომ ამის შესახებ უკრაინის ხელისუფლებას უნდა ეფიქრა და, უპირველესად, ისაა პასუხისმგებელი უკრაინელი ხალხისა და უკრაინის სახელმწიფოს წინაშე. მაგრამ ჩვენ რა გაკვეთილი უნდა გამოვიტანოთ მომხდარიდან და როგორ აისახება ამგვარი ახლებური პოლიტიკა საქართველოზე?