اغراق نیست اگه بگیم توی تاریخ سینمای ایران، دوبله‌ی فیلم‌ها به اندازه‌ی خود سینما برای مشتاقان سینما جذاب و مهم بوده. با اومدن امکانات ضبط صدای سر صحنه و بعد هم دیجیتالیسم، اینترنت و زیرنویس و دسترسی به فیلم‌ها با زبان اصلی و مهم‌تر از اون، دسترسی به فیلم‌های بدون سانسور؛ تماشاگر ایرانی ترجیح می‌ده فیلم‌ها رو به زبان اصلی ببینه…
اما به گمانم نقش دوبله در ایران فراتر از اون چیزیه که در نگاه اول به نظر می‌رسه… توی این ویدیو از تأثیرات دوبله بر زندگی روزمره مردم ایران گفتم و با نگاهی انتقادی به جنبه‌هایی از دوبله پرداختم که فکر می‌کنم کمتر بهش توجه شده. نقدهای جدی‌ای به ساختار دوبله‌ی دولتی در صدا و سیما وارده و آسیب‌هایی داشته که به بخشی از اون‌ها اشاره کردم. توی این ویدیوی کانال “فیلمپاد” از تأثیر سانسور بر دوبله گفتم، و از آسیب تقدس بخشیدن به آدم‌ها در عرصه‌ی دوبله و هم در ساحت بازیگری و ماجرای پنج تن بازیگری سینمای ایران حرف زدم و در نهایت طرح این مسأله که جایگاه دوبله در سینمای امروز ایران کجاست.
امیدوارم بتونیم با کنار گذاشتن تعصب و نگاه جزم‌اندیشانه به هر مسأله‌ای، زمینه رو برای رشد و بهره‌وری بیشتر اون موضوع فراهم کنیم
#دوبله #دوبلاژ #منوچهر_والی_زاده #ایرج_رضایی #فیلمپاد #وحید_بهروزیان