การแสดงฟ้อนเงี้ยวเมืองเป็นการแสดงที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยพระราชดำริของพระราชชายาเจ้าดารารัศมี โดยทรงมอบหมายให้ครูหลง บุญชูหลง ร่วมกับครูฟ้อนในคุ้มคิดท่ารำ โดยมีครูรอด อักษรทับ เป็นผู้คิดคำร้องเข้ากับทำนองซอเงี้ยว ท่ารำของฟ้อนเงี้ยวส่วนหนึ่งเป็นการฟ้อนที่เข้ากับบทร้อง หรือคำร้องที่เรียกว่า “รำตีบท” นอกจากการรำตีบท ยังมีการรำเข้ากับจังหวะมีการแปรรูปขบวนด้วยลีลาที่สนุกสนาน สำหรับดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงมีทั้งวงกลองเต่งถิ้ง หรือใช้วงปี่พาทย์ และอาจใช้กลองมองเซิงประกอบจังหวะ การแต่งกายมีทั้งแต่งกายแบบไทใหญ่ และแต่งกายแบบพม่า กระบวนการฟ้อนเงี้ยวแบบราชสำนักเชียงใหม่ และได้รับการอนุรักษ์โดยวิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่