"මුදියන්සේ මාමා” කෙටි කතාව තුලින් කියවෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ දකුණු ප්‍රදේශයේ ජීවත්වන සැමියා මියගිය ස්ත්‍රියක් වන කළුතර හාමිනේ හා වැඩිවිය පැමිණි සේපාලිකා හා මාලිනී නම් දියණියන් දෙදෙනාත් දොළොස් හැවිරිදි වියේ පසුවන එකම පුතා වූ පියදාසත් සමඟ ගෙවන දියවියත්, කොළඹ ප්‍රදේශයේ ජීවත්වන වාසල මුදලි ධූරයෙන් පිදුම් ලද තම මල්ලී වන ගුණසීල මුදියන්සේ පිළිබඳව ඇති දැඩි විශ්වාසය සහ ආඩම්බරකාරී හැඟීම මෙන්ම ඔහුගේ සමාජ තත්ත්වය සහ මහේශාක්‍ය බවින් හිස උදුම්මවාගෙන ක්‍රියා කිරීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස විවාහ දිවියට ඇතුලත් විය නොහැකිව ගෙදර බිත්ති හතරට සීමාවී තනිකඩවම වියපත්වන දියණිවරුන්ගේ ඛේදවාචකයයි. කෙටිකතාව අවසන් වන්නේ තවමත් බලාපොරොත්තු තබාගනිමින් ස්වයං තෘප්තියක් ලබන හාමිනේ පිළිබඳව පාඨකයාතුල සියුම් උපහාසයක් ජනිත කරමිනි.