0:00 Құранның үш тарапқа таралуы
Пайғамбар көзі тірісінде хатшысын алдырып, Құранды үш қайтара көшіртіп, қолжазбаның үш данасын дайындап қояды. Ең бірінші қолжазбаны нәсілі араб, өзінің жақын жерлесі келіп сұрайды. Пайғамбар бір данасын соған береді. Ол кітапты алып тұрып көзіне сүртті де, Расулға тағзым етті. Біраз уақыттан соң екінші қолжазбаны парсы жұртынан келген бір мұсылман бауыры сұрайды. Пайғамбар оған да бір данасын сыйлайды. Ол Құранды төбесіне қойып тұрып тағзым етті. Үшінші қолжазбаға Мәуренахыр топырағынан шыққан бір түркі нәсілді мұсылман келіп қолқа салады. Пайғамбар оған соңғы кітапты сыйға тартады. Ол Құранды құшақтап, қойнына салып қастерлейді.
Сахабалары мұнын сырын түсінбей, мәнісін сұрайды. Пайғамбар бүй дейді:
1:50 Пайғамбар шапағаты
Ұлық пайғамбар Алланың мойнына жүктеген ауыр міндетін абыроймен атқарып шықты. Құран толық түсіп бітті. Адамдардың ақылы матаудан толық азат болды. Енді Алла досының ақырға аттанатын күні де тақап келе жатты. Соңғы кездері үмбетін шапағат мәселесі жиі мазалайтын. Олар: «Уа, Алланың елшісі, егер ақ жолдан айнымасақ, сізге салауатты көп жолдасақ, бізге шынымен де шапағат етесіз бе?» – деп көп сұрайтын. Бір күні пайғамбар оларға өзінің шапағатшы дәрежесі туралы былай деп сыр шертті:
6:00 Төрт шадиярдың түсі
Ұлық Алла пайғамбарға ең үлкен жеңісін сыйлады. Ол өзімен 23 жыл бойына тірескен дұшпандарын толық мойындатты. Қағбадағы ғана емес, сана-сезімдегі пұттар да қоса қирады. Талай момынның жүрек көзі ашылды. Жүректе бітеліп қалған мейірім-махаббаттың бұлағы қайтадан ашылды. Құран толық түсіп бітті. Алланың өзі «Осымен дініңді кәміл еттім» деп уәде етті. Әділетті қоғам орнады. Жетімдер мен жесірлер бай-манаптармен бір дәрежеде Алланы еске алып, бір сапта құлшылық қылатын қуанышты күнге ақыры жетті. Байлар өздерін құдай санайтын тәкаппарлықтан тыйылды. Оның орнына сынықтық мінез бен топырақ сипатты болуға тырысатын шын тақуалықтың дәстүрі қалыптасты. Ел-жұрт надандықтан қашып, жаппай сауатты болуға біржолата бет бұрды. Пайғамбардың жасы алпыс үшке тақады. Денсаулығы да сыр берді. Мүбарак жиырма үш жыл аттан түспей, бел шешіп демалмай, шаршадым деместен, Ұлық Алланың мойнына жүктеген міндетін абыроймен атқарып шықты.
12:40 Үкәшаның пайғамбар мөрін сүюі
Пайғамбар жиналған серіктерімен қоштасып жатып:
– Қарыздың да парызы бар. Бұ дүниенің қарызы – о дүниенің арызы. Ақиретке үстімнен ешқайсысың арыз айтып келмес үшін пәнидегі қарыздарымды қайтарайын. Кімнің менде қандай алашағы бар, келіп сұрасын, – деді. Сонда Үкәша есімді серігі алға шығып:
– Расулым, есіңізде болса, Тәбүк шайқасында екеуміз үзеңгі қағыстырып қатар кеп қалдық. Сіз қапылыста атыңызды қамшылаймын деп, байқаусызда мені жон арқамнан осып жібердіңіз, – деді.
17:34 Пайғамбардың қоштасуы
Мұхамбет пайғамбардың өзінің қайтпас сапарға аттанатынын жұртқа естірткен соң, сахабалары оны қимай күңіренді. Тіпті «пайғамбар дүниеден өтеді» деген ойды миларына сиғыза алмады. Барлығы пайғамбарға жақын келіп:
– Адамзатта өзіңнен асқан асыл зат болған емес. Біздей жетім қалған бейшараларға өзің көңіл айтсаңшы, ей, Алланың хабибісі. Сен ғой, Ұлық Алладай досыңа бара жатырсың. Біздерді кімге дос қыласың?
– деді.
21:59 Соңғы күн
Ұлық Алла Әзірейілге:
– Мұхамбетке бар, ғазиз жанды қайтаратын уақыт жетті, – деді. Әзірейіл жалғыз барып, пайғамбардың жанын сұрауға жүрегі дауаламады. Жанына Мәкәйіл мен Ысрапыл періштелерді ертіп алды. Үшеуі Мұхамбеттің шаңырағына келді. Бірақ, үйге кіруге жүрексініп тұрды. Бұл күні пайғамбар сахардан соң толық жуынып-шайынып, үстіне миск септі. Сақал-мұртын бастырып, тырнақтарын алды. Үстіне таза киімдерін киіп, тісін мисуакпен тазалап отырған.
Бәтима сырттағы періштелерді көрді. Ол жүгіріп келіп:
– Әке, есік алдынан бейтаныс үш адамды көрдім. Олар кіреберісте кібіртіктеп, табалдырықтан аттай алмай тұр, – деді жүрегі алып ұшып.
28:33. Көдек бала қиссасы
Сол заманда еврей жұрты қоныс тепкен бір көне шаһарда Тәуратқа өте сауатты бір яһуди тақуасы өмір сүріп жатты. Ол жетіге келген бір ұлына ата-баба жолымен жазу-сызу үйретіп бастайды. Ұлы қаріп таныған соң, әкесі оған күніге кешке Тәуратты дауыстатып оқытатын. Баласы бір күні кітап оқып отырып, «Сол кезде Раббыңның ең ұлы Рақметі дүниеге келеді. Оның есімі – Мұхамбет» деген сөйлемді көріп кілт тоқтайды. Ол:
– Көке, Алланың хабибісі, Мұхамбет деген кім? – деп сұрады. Әкесі:
– Балам, оған мән берме. Әрі қарай оқи бер, – деді.
@aslanm3845