เรื่องสั้น ลุงรัฐเซียที่รัก
เธอจะเชื่อไหมว่าฉันเคยคิดว่าตัวเองไม่มีทางตกหลุมรักใครแบบนี้—โดยเฉพาะกับลุงข้างห้องที่แก่กว่าฉันตั้งเกือบยี่สิบปี แถมยังเป็นฝรั่งรัสเซียตัวโตที่ตอนแรกฉันมองว่าเหมือนหมีขั้วโลกมากกว่าผู้ชายที่ฉันจะรู้สึกด้วยได้
ฉันเจอลุงครั้งแรกวันแรกที่ย้ายเข้าคอนโดใหม่ วันนั้นแดดแรงมาก ฉันเหนื่อยจากการขนของจนหมดแรง แค่ลากกระเป๋าเข้าห้องยังรู้สึกเหมือนวิ่งมาราธอนมา แต่ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ยังไม่ทันได้พักเลยนะ ฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูจากห้องข้าง ๆ หันไปเห็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ ใส่เสื้อยืดสีเทากับกางเกงขาสั้นลายทหาร มือข้างหนึ่งถือขวดน้ำ อีกข้างผลักประตูออกมา เขาชะงักไปนิดหน่อยตอนเห็นฉัน แล้วก็พยักหน้าให้เบา ๆ
ตอนนั้นฉันคิดอย่างเดียวว่า ลุงฝรั่งข้างห้องดูน่ากลัวจัง
คือเธอลองคิดดู คนตัวสูงเกือบ ๆ ร้อยเก้าสิบ แถมกล้ามเป็นมัด ๆ แบบที่ดูเหมือนอดีตนักมวยหรืออะไรสักอย่าง หน้าตาก็ดุ ๆ ไม่ได้ยิ้มเลยสักนิด ฉันเลยแค่พยักหน้าตอบเบา ๆ แล้วรีบเข้าห้องตัวเองไป
แต่หลังจากนั้นฉันก็เริ่มเห็นเขาบ่อยขึ้น ลุงเป็นคนเงียบ ๆ ไม่สุงสิงกับใคร แต่ก็ไม่ได้ดูหยิ่งจนเกินไป เวลาเจอกันที่ลิฟต์หรือทางเดิน เขาก็จะพยักหน้าให้ทุกครั้งจนฉันเริ่มชินกับการมีเขาอยู่ข้างห้อง
วันหนึ่งตอนฉันเดินเข้าคอนโด ฝนดันตกหนักมาก ฉันเปียกโชกไปทั้งตัว หนาวจนตัวสั่น ตอนที่ฉันยืนคุ้ยหากุญแจหน้าห้องก็พอดีกับที่ลุงเปิดประตูออกมา ฉันได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากในห้องเขา คล้ายกลิ่นเครื่องเทศหรืออะไรสักอย่าง ฉันเดาว่าเขาคงทำอาหารอยู่
เขามองฉันแล้วก็ขมวดคิ้วนิดหน่อย ก่อนจะถามเสียงต่ำ ๆ ด้วยสำเนียงรัสเซียว่า “You okay?”
ฉันที่ตอนนั้นแค่อยากจะเล่นสนุก เลยตอบกลับไปแบบติดตลก “หนาวมากเลยค่ะ ลุงมีผ้าห่มไหม?”
ฉันแค่ล้อเล่นไง แต่ลุงกลับจริงจังมาก รีบเดินกลับเข้าไปในห้อง แล้วหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่เดินออกมายื่นให้ฉัน
“Take this,” เขาพูดแล้วพยักหน้าให้ ฉันเลยยิ้มรับมา แต่ยังไม่ทันจะได้พูดขอบคุณ ลุงก็พูดต่อว่า “Wait,” แล้วเดินกลับเข้าไปอีกครั้ง
ฉันยืนงง ๆ อยู่หน้าห้องตัวเอง แต่สักพักเขาก็กลับออกมาพร้อมกับแก้วโกโก้ร้อน ยื่นมาให้แบบง่าย ๆ เหมือนเป็นเรื่องปกติ “Drink this. Warm.”
ตอนนั้นหัวใจฉันเต้นแรงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ฉันรับแก้วมาแล้วนั่งลงที่พื้นตรงนั้นเลย จิบโกโก้ไปพลางมองลุงที่ยืนพิงประตูห้องตัวเอง เขามองฉันด้วยสายตาที่ไม่ได้บอกอะไรชัดเจน แต่มันทำให้ฉันรู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน
หลังจากวันนั้น ฉันก็เริ่มรู้ตัวว่า...ฉันเริ่มสนใจลุงซะแล้ว
ฉันพยายามหาทางคุยกับลุงมากขึ้น เช่น แกล้งทักเวลาเขากลับมาจากซื้อของ หรือบางทีแกล้งเดินออกไปตอนที่เห็นเขากำลังออกจากห้องพอดี พอลุงเริ่มคุ้นกับฉัน เขาก็เริ่มคุยมากขึ้น ถึงจะยังเป็นคำสั้น ๆ ตามสไตล์ฝรั่งรัสเซียขรึม ๆ แต่ฉันก็เริ่มจับทางได้ว่าลุงไม่ได้หยิ่ง เขาแค่พูดไม่เก่งเฉย ๆ
วันหนึ่งตอนเย็น ฉันนั่งเล่นมือถืออยู่หน้าห้อง ลุงเดินกลับมาพอดี เขาหยุดมองฉันแวบหนึ่งก่อนจะพูดว่า “Do you want to have dinner with me?”
ฉันตกใจไปสามวินาทีเต็ม ๆ ก่อนจะยิ้มกวน ๆ แล้วตอบกลับ “Only if you cook.”
และเธอเชื่อไหม? ลุงทำอาหารให้ฉันกินจริง ๆ
คืนนั้นเขาทำอาหารรัสเซียให้ เป็นซุปบีทรูทสีแดงเข้ม ๆ กับสลัดรัสเซีย ฉันนั่งกินไปยิ้มไป ในขณะที่ลุงก็นั่งมองฉันแบบเงียบ ๆ พอกินเสร็จฉันก็เผลอเอนตัวพิงโซฟาไป แล้วก็ดันเผลอหลับไปซะงั้น
ตอนที่ฉันตื่นขึ้นมา ห้องทั้งห้องเงียบมาก มีแค่เสียงฝนตกกระทบกระจกเบา ๆ ฉันรู้สึกได้ถึงอะไรอุ่น ๆ ที่คลุมตัวอยู่ มันเป็นผ้าห่มผืนใหญ่ของลุง
ฉันกะพริบตาช้า ๆ ก่อนจะรู้สึกถึงแรงสัมผัสบางเบาที่แก้ม ฉันเงยหน้าขึ้นมา แล้วเห็นลุงนั่งอยู่ข้าง ๆ มือเขาแตะที่แก้มฉันแผ่วเบาเหมือนกลัวจะปลุกฉันตื่น
ฉันรู้สึกว่าหน้าร้อนขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว หัวใจเต้นแรงจนแทบได้ยินเสียงตัวเอง แล้วลุงก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำของเขาแค่คำเดียว
“Beautiful.”
ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไร เขาเอื้อมมือมาเกลี่ยเส้นผมที่ปิดหน้าฉันออก จังหวะนั้นฉันรู้สึกได้ถึงความอุ่นของปลายนิ้วเขา ริมฝีปากฉันแห้งผากไปหมด ฉันมองลุง ลุงก็มองฉัน เราเงียบกันอยู่สักพัก จนฉันเป็นฝ่ายขยับตัวเข้าไปใกล้เขาก่อน
ฉันจูบเขา
ลุงไม่ได้ขยับหนี เขานิ่งไปชั่วครู่เหมือนกำลังประมวลผล แล้วจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ จูบฉันกลับ...เบา ๆ ช้า ๆ เหมือนอยากให้ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้เร่งรีบ ทุกการขยับของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน มือใหญ่ของเขาประคองหน้าฉันไว้อย่างระมัดระวัง
ฉันรู้แล้วว่าเขารู้สึกเหมือนกัน
และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น...แต่กลับเกิดขึ้น และมันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงทุกวันมาจนถึงตอนนี้
#นิยาย #นิยายเสียง #เรื่องสั้น #จบในตอน #นิยายเสียงจบในตอน