گلهای رنگارنگ شماره ۵۰۰ با آوای لیدی حمیرا، در دستگاه همایون با همکاری یاحقی،نجاهی وملک،دکلمه روشنک

گلهای رنگارنگ شماره ۵۰۰ با آوای دلنشین حمیرا دردستگاه همایون
همکاری پرویزیاحقی، مجید نجاهی و جهانگیر ملک. سروده ای چند
از عماد خراسانی وبیژن ترقی. دکلمه خانم روشنک
عماد خراسانی
یارب این مرغ بهشتی ز گلستان که بود؟
این به رخ تازه تر از لاله ز بستان که بود؟
از شمیم نفسش خانه عبیر آگین شد
یارب این عالیه بو، شمع شبستان که بود؟

بیژن ترقی
ای بهار نو رسیده، سبزههای نو دمیده
ای چمن، ای لاله ای گل، ای غزالان رمیده
آن بهار هستیم کو؟ مایه ی سر مستیم کو؟
ای نسیم پیک صحرا آن امید هستیم کو؟
ای بهشتی مرغ گلشن آن بهشتی روی من کو؟
ای شما وحشی غزالان، خوش نگه آهوی من کو؟
دشت و صحرا بود وما، همچنان پروانه ها،
از دامن گلها پر میکشیدیم، سر میکشیدیم
پای هر زیبا گلی، در سایه هر گلبنی بنشسته بودیم
فارغ از رنج زمان، دور از غم بیگانگان
تنها به هم دل بسته بوديم، در عالم دلبستگی پیوسته بودیم
عماد خراسانی
دلم آشفته ی آن مایه ی ناز ست هنوز
مرغ پرسوخته در پنجه با ست هنوز
جان به لب آمد و لب بر لب جانان نرسید
دل به جان آمد و او بر سر نازست هنوز
گر چه بیگانه ز خود گشتم و دیوانه ز عشق
یار عاشق کش بیگانه نوازست هنوز
خاک گردیدم وبر آتش من آب نزد
غافل از حسرت ارباب نیازست هنوز
گر چه هر لحظه مددی دهدم چشم پر آب
دل سودا زده‌ در سوز وگدازست هنوز
همه خفتند بغیر از من و پروانه وشمع
قصه ی ما دو سه دیوانه درازدست هنوز
گر چه رفتی، دلم حسرت روی تو نرفت
در این خانه به امید تو بازست هنوز
این چه سوداست عمادا که تو در سر داری؟
وین چه سوزیست که در پرده سازست هنوز؟