Αυτό που λέμε ζεν πρεμιέ, δηλαδή ο πρώτος νέος που εξυπακούεται πως είναι και ωραίος, ο γοητευτικός της παράστασης, ο εραστής -
αφορούσε στην αρχή στο θέατρο και σίγουρα στον πρωταγωνιστή.
Ήταν δηλαδή θεατρική θέση που έπρεπε να την κατακτήσεις.
Με την άνθιση του κινηματογράφου, αυτό εξαπλώθηκε, ξεχείλωσε και έγινε ιδιότητα
Έτσι λοιπόν - ο οποιοσδηποτε νεαρός είχε ένα ωραίο μουτράκι και του έδιναν έναν ρόλο σε ταινία τον βάφτιζαν και ζεν πρεμιέ - και ως τέτοιον μας τον παρουσιάζουν ως σήμερα
Είναι όμως έτσι πραγματικά; Θα ασχοληθούμε με αυτήν την πτυχή του όρου – την ξεχειλωμένη και θα αναμοχλεύσουμε ποιοι ήταν οι πραγματικοί ζεν πρεμιε του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου