00:00:00 — 1
02:00:01 — 2
04:00:22 — 3
05:59:28 — 4
Ай тептегерек болуп тегиз жарык чачып айлананы айтып бүткүс кооздукка бөлөп, шаардын ызы-чууга толгон көчөлөрүндө тынчтык өкүм сүрүп, жадагалса тынбай зуулдап өтүп турган машиналардын үнү да сээлдеп калган. Бирин-серин кыз-уландар кол кармашып сейилдеп, кээси отургучтарда кучакташып отурганы болбосо, парктын ичи ээн эле. Мээрим менен Кубат ушул күнү бири бирине биротоло энчиленгендей жашоо деген табышмактуу даңгыр жолго аттануу үчүн сөздөрүн бекемдеп атышты:
– Мээрим, экөөбүз бири бирибиздин сыныбыздан өтүп бүттүк го дейм, сени менен жолугуп үйгө барсам эле ээн талаада калгандай өзүмдү жападан жалгыз адашып кеткен жолоочудай сезе берем, эмеле көрсөм кайрадан көргүм келип түнү бою уктай албай кыйнала берем, кел үйлөнүп алалычы.