माझं वय ५१ मी भाजीपाला विकण्याचं काम करायचें, पण माझ्या आयुष्यात अचानक आल नविन वळन | Marathi Katha
मराठी कथा
marathi story.
marathi story telling
marathi emotional story
मराठी कथा
मराठी बोधकथा
मराठी प्रेरणादायी कथा
marathi stories
marathi moral stories.
रुपाली, वयाने पन्नाशी गाठलेली एक साधी स्त्री, अतिशय दारिद्र्याच्या सावटाखाली आयुष्य कंठत होती. तिचा पती अनेक वर्षांपूर्वीच देवाघरचा झाला होता, तेव्हा तिचा मुलगा अगदी लहान होता. खूप कष्ट करून, स्वतःचा पोटापाण्याचा विचार न करता, रुपालीने आपल्या मुलाला शिक्षण देऊन मोठं केलं. तिने रात्रंदिवस मेहनत करून त्याच्यासाठी एक चांगलं भविष्य घडवलं. पण जेव्हा मुलगा मोठा झाला, तेव्हा त्याने लग्न करून आपल्या पत्नीसोबत वेगळं घर थाटलं. त्यामुळे रुपालीच्या आयुष्यात एकाकीपणा खोलवर रुजला. तिच्या जवळ ना कोणी भाऊ, ना बहीण, आणि आता तर मुलगाही तिच्यापासून दुरावला होता. ती एकटीच तिच्या छोट्याशा झोपडीत राहत होती, जिथे तिच्या एकटेपणाच्या रात्री तिला रडवत असत.
रुपालीने आपला उदरनिर्वाह करण्यासाठी गावाच्या बाजारात एक छोटासा भाजीपाल्याचा व्यवसाय सुरू केला. ती रोज सकाळी लवकर उठून, शेतकऱ्यांकडून ताजा भाजीपाला आणायची आणि रस्त्याच्या कडेला आपलं छोटं दुकान थाटायची. त्या व्यवसायातून तिला फारसं काही मिळत नसे, पण पोटापुरतं कमावून ती कशीबशी जगत होती. तरीही तिचं मन एकाकीपणाने आणि निराशेने ग्रासलं होतं. कधी कधी ती रात्री एकटी बसून आपल्या भूतकाळाचा विचार करायची, आणि तिच्या डोळ्यांतून अश्रूंच्या धारा वाहायच्या. तिला वाटायचं, की तिच्या आयुष्यात आता काहीच रंग उरले नाहीत. तिच्या मनात प्रश्न यायचे, की तिने इतकं सगळं केलं, पण तरीही ती एकटीच का? तिच्या आयुष्याला आता खरंच काही अर्थ आहे का?
एके दिवशी, जेव्हा ती नेहमीप्रमाणे आपल्या दुकानात बसून भाजीपाला विकत होती, तेव्हा संतोष नावाचा एक तरुण तिच्या दुकानावर आला. तो एका जवळच्या गावातून आला होता आणि त्याला काही ताज्या भाज्या खरेदी करायच्या होत्या. त्याचवेळी आकाशात काळे ढग जमा झाले, आणि काही क्षणांतच मुसळधार पाऊस कोसळू लागला. रस्त्यावर गोंधळ उडाला, आणि रुपाली आपला भाजीपाला सांभाळण्याच्या प्रयत्नात धडपडू लागली. तिची ती अवस्था पाहून संतोषने पुढे येऊन तिला मदत केली. त्याने तिच्या भाज्यांचे गठ्ठे उचलले, तिला छत्रीखाली आणलं आणि तिचा माल सुरक्षित ठिकाणी ठेवण्यास मदत केली. पावसाच्या त्या गडबडीत दोघांमध्ये थोड्याशा गप्पा झाल्या, आणि तिथूनच त्यांची ओळख झाली.
संतोष हा स्वभावाने अतिशय सौम्य आणि मनाने प्रामाणिक तरुण होता. त्याचं बोलणं, त्याची समजूतदार वृत्ती आणि त्याचा साधेपणा यामुळे रुपालीला त्याच्याशी बोलताना आपलं एकटेपण काही काळ विसरायला झालं. त्या पावसाळी दिवसानंतर संतोष अधूनमधून तिच्या दुकानावर येऊ लागला. कधी तो भाजी घेण्याच्या बहाण्याने यायचा, तर कधी फक्त तिची विचारपूस करण्यासाठी थांबायचा. त्यांच्या गप्पांमधून रुपालीला हळूहळू आपलं आयुष्य पुन्हा नव्याने फुलत असल्यासारखं वाटू लागलं. संतोष तिला आपल्या छोट्या-छोट्या गोष्टी सांगायचा, गावातल्या मजेदार कहाण्या शेअर करायचा, आणि कधी कधी तिच्या कष्टाचं कौतुकही करायचा. त्याच्या त्या प्रेमळ शब्दांमुळे आणि सहवासामुळे रुपालीच्या आयुष्यात एक नवा प्रकाश येऊ लागला.
हळूहळू, त्यांच्यातलं नातं मैत्रीच्या पलीकडे जाऊन काहीतरी खास बनू लागलं. संतोषच्या येण्याने रुपालीच्या चेहऱ्यावर हसू परतलं होतं. ती आता सकाळी उठून दुकानासाठी तयार होताना उत्साहाने काम करायची. तिच्या मनात एक नवीन आशा जागी झाली होती, की कदाचित आयुष्य अजूनही तिला काहीतरी सुंदर देऊ शकतं. पण या मैत्रीचं आणि जवळीकेचं पुढे काय झालं? त्यांच्या नात्याला गावातल्या लोकांनी कसं पाहिलं? आणि रुपालीच्या आयुष्यात खरंच आनंद परतला का? या सगळ्या प्रश्नांची उत्तरं जाणून घेण्यासाठी, ही संपूर्ण कथा ऐकणं गरजेचं आहे!
मित्रांनो, या कथेचा पुर्ण भाग तुम्हाला या व्हिडिओत ऐकायला मिळेल. म्हणून ही संपूर्ण कहाणी शेवटपर्यंत ऐका आणि जाणून घ्या, की रुपाली आणि संतोषच्या आयुष्यात पुढे काय घडलं!
#मराठीstories #moral_Katha #मराठीकथा #मराठीबोधकथा #हृदयस्पर्शीकथा #moralstories #hearttouchingstory #marathistories #marathimoralstories #marathistory #marathikatha
Disclaimer : This channel does not promote or encourage any illegal activities , all contents provided by this channel (मराठी Stories) is meant for educational and motivation purpose only.
I declare that all slideshow belongs to me. Photos all are taken from AI Image creation and using the advanced image creation options. All images were fairly used during the making of this video for educational purposes. We do not mean to victimize anybody emotionally.