محوطه حسینیه محله درویش | گزیده عزاداری هیات عزاداران محله چالکا | ظهرعاشورای حسینی 1402

عاشورای حسینی مداح: کربلایی مهدی تسلیمی سید علی اسدخانی وقتی وداع می کرد و سوی دشمنان می رفت آه از دل زینب به اوج آسمان می رفت آن لحظه پشت استوار آسمان خم شد یک وسعت از پهنای نور کهکشان کم شد پلک صحرا تر شد لاله ها پرپر شد سینه ها در آتش سوخت خاکستر شد دیده شد بارانی علقمه طوفانی در خودش می نالید با مصیبت خوانی __________________________ رودم ولی بغض فراوان در گلو دارم آئینه ای از تشنه کامان پیش رو دارم ای کاش وقتی زینب از ساحل گذر می کرد با چشم گریانش به امواجم نظر می کرد وقتی که زینب اشک خود را شستشو می کرد می رفت و با اندوه با من گفتگو می کرد سرداری آزاده دل به دریا داده با لبی خشکیده بر ساحل افتاده ________________ حسین جانم نشد تا یاورت باشم نشد تا من امیر لشگرت باشم نیوفتادم من از تیر کمانداران زپاافتاده ام از غصه طفلان نه مشکی مانده و نه دستی برتنم چه گلگون دامنم این منم عباس تو عباسم پناه و یاورم بودی علمدار و امیر لشگرم بودی برادر جان چه عهدی با خدا بستی که در اوج عطش بی دست و سرمستی مرو عباس من که جانم می رود توانم می رود جان من عباس افتاده _______________ کیست این قیامت هان زینب است یا طوفان آنکه میکشد قامت در هوای آزادی ناگهان غبار آمد اسب بی سوار آمد آسمان به خاک افتاد پیش پای آزادی ناله ای به گوش آمد سنگ در خروش آمد تیغ می کشد جلاد روی سینه شمشاد سر بریده اند ای وای از قفای آزادی هیات عزاداران محله چالکا دماوند محوطه حسینیه محله درویش