“เรือนเลี้ยงผี”
บางบ้าน...เลี้ยงแมว
บางบ้าน...เลี้ยงหมา
แต่บ้านหลังนี้—เลี้ยงศพ
เมื่อ ลินดา หญิงสาวธรรมดาเข้าไปทำงานเป็นแม่บ้านในเรือนไม้สักโบราณกลางหุบเขา เธอคิดว่ามันคืองานสบายกับเจ้าของบ้านที่สุภาพเรียบร้อย
...แต่ใครจะคิดว่าเธอกำลัง "ปรนนิบัติคนตาย"
ด้วยกฎแปลก ๆ ที่ห้ามขึ้นชั้น 4
ห้ามพูดชื่อ “แม่เจ้าสีดา”
และห้ามอยากรู้อะไรมากเกินไป—เพราะทุกความอยากรู้...คือบันไดไปสู่ความตาย
อาหารที่เธอเสิร์ฟ
คำพูดที่เธอทัก
เงาที่เธอเห็นในกระจก
…ทั้งหมดคือการ “เลี้ยงวิญญาณ” โดยไม่รู้ตัว
และเมื่อถึงวันที่เธอเผลอเปิด “ห้องต้องห้าม”
เธอจะพบว่า บ้านหลังนี้ไม่ได้มีแค่ผี
...แต่มัน “ยังเลือกคนที่มันจะให้ตายแทน” ได้ด้วย