سخنرانی دکتر سروش درباره مولانا جلال الدین محمد بلخی
آه کردم چون رسن شد آه من *** گشت آویزان رسن در چاه من
آن رسن بگرفتم و بیرون شدم *** شاد و زفت و فربه و گلگون شدم
در بن چاهی همی‌بودم زبون *** در همه عالم نمی‌گنجم کنون
آفرینها بر تو بادا ای خدا *** ناگهان کردی مرا از غم جدا