(ช) สวยอย่างคุณ โอ้บุญหนุนให้เจอ
(ญ) คำละเมอของชายนี่ฉันแสนเบื่อจริงๆ
(ช) รักดอกใช่หลงละเมอ หรือเพ้อพร่ำไปหรอกยอดหญิง
(ญ) แรกก็ว่าจะรักจริง แม้นนานไปก็จะทอดทิ้งให้หญิงระทม
(ช) ผมไม่ใช่คนหลายใจ รักแล้วไม่ให้หญิงต้องตรม
(ญ) อยากจะเชื่อพอหลงลม หลวมตัวให้ชมคงช้ำฤทัย
( *ซ้ำ )
(ช) ผมชาติชาย ย่อมมีธรรมะในใจ
(ญ) หวานเพียงใดพาให้ดวงใจฉันหวาดหวั่นกลัว
(ช) เชื่อเถิด เชื่อผมนะคนดีแล้วดวงชีวีจะไม่หมองมัว
(ญ) ฟังเธออ้อนแล้วหัวใจฉันให้ระรัวอ่อนไปตามวาจา
(ช+ญ) นี่แหละที่เขาเรียกกัน รัก รักแรกประสบพบพา เพียงครั้งเดียวที่เห็นหน้า หัวใจก็พาให้ตายร่วมกัน ( * ซ้ำ )