Διαβάζουμε στον "ΚΑΣΤΡΟΛΟΓΟ - Κάστρα της Ελλάδος:
Στα όρια μεταξύ Αργολίδας και Κορινθίας βρίσκεται το κάστρο Αγιονορίου
Το “Κάστρο του Αϊνοριού” χρονολογείται μεταξύ 1377 και 1450. Χτίστηκε από τους Φράγκους στα ερείπια παλαιότερου Βυζαντινού φρουρίου. Η δημιουργία του προκάλεσε και την ίδρυση του ομώνυμου οικισμού.
Το Αγιονόρι βρίσκεται στο μέσο της Κοντοπορείας, της ανατολικότερης αρχαίας οδού που ένωνε την Κορινθία με το Άργος και χρησιμοποιήθηκε τόσο από τον ιστορικό Ξενοφώντα, όσο και από τον Αγησίλαο με τον Σπαρτιατικό στρατό του. Η αλλαγή της διαδρομής μετά το 1204 υπήρξε η αιτία παρακμής του οικισμού.
Η τοποθεσία έχει επίσης εξαιρετικό οπτικό πεδίο έχοντας οπτική επαφή με το κάστρο του Ακροκορίνθου, τη Λάρισας του Άργους αλλά και με το Αρμενόκαστρο του Καπαρελλίου στην Αργολίδα.
Επικρατέστερη άποψη για την ονομασία «Αγιονόρι» είναι αυτή που αναφέρει ότι στην περιοχή εγκαταστάθηκαν μοναχοί από το Άγιο Όρος, στη διάρκεια του 11ου αιώνα, γεγονός που εξηγεί και τον μεγάλο αριθμό εκκλησιών γύρω από το κάστρο.
Το 1822 στην περιοχή πραγματοποιήθηκε μια από τις σημαντικότερες μάχες της Επανάστασης. Ο Δράμαλης μετά τη συντριβή του στα Δερβενάκια προσπάθησε να επιστρέψει στην Κόρινθο μέσα από το πέρασμα της Κλεισούρας. Σύμφωνα με το σχέδιο του Κολοκοτρώνη, το στενό φύλαγαν περίπου 1000 Έλληνες με αρχηγούς τους Νικηταρά, Παπαφλέσσα και Δ. Υψηλάντη. Οι Τούρκοι υπέστησαν πανωλεθρία αφήνοντας 1000 νεκρούς και πάρα πολλά λάφυρα.
Η νίκη αυτή των Ελλήνων υπήρξε προσωπική νίκη του Νικηταρά, γιατί με την πρωτοβουλία του να πυροβολήσει ένα φορτίο από μπαρούτι, πάνω σε μια καμήλα, έφερε σύγχυση στον τουρκικό στρατό την οποία εκμεταλλεύτηκαν οι Έλληνες. Καταπονημένος ο Δράμαλης έφτασε στην Κόρινθο πεζός με ελάχιστους στρατιώτες. Ήταν το τελειωτικό χτύπημα στην «καταστροφή του Δράμαλη».
Στην πλήρη μορφή του αποτελούνταν από 5 πύργους διαφόρων διαστάσεων που συνδέονταν μεταξύ τους με τείχος. Η είσοδος βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του κτίσματος ενώ λίγο πριν φτάσουμε εκεί συναντάμε το μικρό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Σήμερα διατηρούνται δύο από αυτούς, τριώροφοι με τους τοίχους να παρουσιάζουν ελαφρά κλίση προς το εσωτερικό, την αυλή του κάστρου.
Για την κατασκευή έχουν χρησιμοποιηθεί ορθογωνισμένοι λίθοι και ισχυρό ασβεστοκονίαμα.
.............................................................
Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού μαθαίνουμε ότι:
Λόγω της κακής κατάστασης του μνημείου πραγματοποιήθηκε, βάσει μελέτης της 25ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, το συγχρηματοδοτούμενο από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση έργο «Αποκατάσταση αρχαιολογικού χώρου Αγιονορίου, Δήμου Τενέας, Νομού Κορινθίας» με προϋπολογισμό 520.000 €. Το έργο εκτελέστηκε απολογιστικά και με αυτεπιστασία από την 25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (2011-Οκτώβριος 2014) και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας (Νοέμβριος 2014-2015).
Εν περιλήψει οι εργασίες συμπεριέλαβαν εκτεταμένες αποχωματώσεις και ανασκαφικές έρευνες στον εσωτερικό περίβολο που αποκάλυψαν κτιριακά κατάλοιπα περιμετρικά και σε επαφή με τα τείχη, καθαιρέσεις νεότερων κατασκευών, καθαρισμούς στην περίμετρο τεσσάρων ναών που βρίσκονται εξωτερικά γύρω από τα τείχη του κάστρου, αποκατάσταση των δύο νότιων πύργων, μερική ανακατασκευή των πύργων και των μεταπυργίων της βόρειας πλευράς και συμπληρώσεις λιθοδομών, αποκατάσταση της θολωτής πύλης εισόδου, διαμόρφωση διαδρομών πρόσβασης και περιήγησης στο κάστρο και αποκατάσταση του φωτισμού στο εσωτερικό του και τοποθέτηση πινακίδων πληροφόρησης.
Οι εργασίες στο κάστρο του Αγιονορίου έφεραν στο φως 55 αγγεία και χιλιάδες όστρακα, που χρονολογούνται στην ύστερη βυζαντινή περίοδο, στους 13ο και 14ο αιώνες αλλά και μεταγενέστερα. Ανευρέθησαν ακόμη μεταλλικά αντικείμενα, διακοσμητικά στοιχεία ένδυσης, πόρπες ζώνης, πέταλα, καρφιά και σύνδεσμοι, εξαρτήματα θυρωμάτων, λίγα εργαλεία, εκκλησιαστικός εξοπλισμός στις εκκλησίες εξωτερικά και περιμετρικά του κάστρου. Τέλος, από τα 30 νομίσματα που χρονολογούνται από τον 13ο αι. ως τους νεότερους χρόνους, τα περισσότερα ανήκουν στην Οθωμανική περίοδο.
Τα πλάνα είναι το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2025.