อาศัยโลกเป็นครู ลมหายใจเป็นเครื่องมือ ; วันที่ 20 มกราคม 2568 : หลวงปู่นิภา นิภาธโร

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่เรามีโอกาสในชีวิตที่จะก้าวเดินไปสู่ความสงบสุข การก้าวเดินของชีวิตนั้นเป็นการเคลื่อนไปตามกาลเวลา ไม่ว่าเราจะยืน เดิน นั่ง หรือนอน ชีวิตของเราก็ยังคงก้าวเดินไปเรื่อย ๆ พร้อมกับลมหายใจที่ดำเนินอย่างต่อเนื่อง พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสสอนให้เราเจริญ อานาปานสติ โดยใช้ลมหายใจเป็นเครื่องฝึกสติ หายใจเข้าก็รู้ หายใจออกก็รู้ การฝึกนี้ช่วยให้เราเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ในจิตใจและชีวิตของเรา ยิ่งจิตใจของเราละเอียดลึกซึ้งมากเท่าไร เราก็จะสามารถเข้าถึงความสงบและความรู้เท่าทันได้มากเท่านั้น การฝึกจิตให้เป็น “ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน” จำเป็นต้องอาศัย ความเพียร และ ความศรัทธา ที่ต่อเนื่อง การใส่ใจในตัวเองและการฝึกปฏิบัติจะช่วยให้เราสามารถเข้าใจความรู้สึก ความคิด และอารมณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตได้อย่างชัดเจน การเดินทางของจิตใจ เมื่อมีโอกาสเดินธุดงค์ร่วมกับคณะสงฆ์ แม้ก้าวเดินจะเหมือนกัน แต่สิ่งที่แตกต่างคือ ความคิด และ ความรู้สึก ของแต่ละคน ซึ่งเกิดจากภูมิหลังและการสะสมประสบการณ์ของแต่ละชีวิต การสังเกตและตามรู้สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เราเข้าใจธรรมชาติของความเปลี่ยนแปลงในจิตใจ การฝึกจิตและสมาธิ อย่างต่อเนื่องจะช่วยให้เรารู้เท่าทันทุกข์และไม่ยึดติดกับมัน ผู้ที่มีจิตฝึกดีแล้ว ย่อมมีพลังแห่งสติและปัญญาที่สามารถเผชิญกับอุปสรรคได้อย่างมั่นคง โลกคือครู โลกมนุษย์เป็นสถานที่แห่งการเรียนรู้ ทั้งบทเรียนแห่งความสุขและความทุกข์ ผู้ที่ใส่ใจศึกษาธรรมและฝึกฝนตนย่อมสามารถเข้าถึงความจริงและความสุขที่แท้ได้ การเดินทางของชีวิตเปรียบเหมือนการก้าวเดินทีละก้าวอย่างมั่นคง สะสมความเพียรและปัญญาเรื่อยไป จนกระทั่งเราเข้าใจในธรรมชาติของสังขาร โอกาสที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งล้ำค่า หากเราใช้ชีวิตอย่างมีสติและรู้เท่าทันอารมณ์ของตนเอง เราก็สามารถฝึกฝนจิตให้พ้นจากความทุกข์และสร้างเหตุปัจจัยแห่งความสุขได้ อนุโมทนาบุญ ขอร่วมอนุโมทนากับทุกท่านที่มีส่วนในงานพุทธาภิเษกครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าภาพ คณะสงฆ์ หรือผู้ศรัทธาทุกคน การกระทำเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสืบทอดพระพุทธศาสนาและเป็นแบบอย่างอันดีงามให้กับคนรุ่นหลัง ขอความสุข ความเจริญ และปัญญาญาณในธรรมจงบังเกิดแก่ทุกท่านเทอญ