สอนเลี่ยมพระเป็นใน 50 นาทีสร้างรายได้หลัก100,000

[โดยร้านช่างเติ้งสำโรง] สอนโดยช่างเติ้ง การเลี่ยมพระเป็นงานศิลปะอีกรูปแบบนึงที่สร้างรายได้ให้กับช่างเลี่ยมพระมาหลายรุ่นแล้วครับ. ภิกษุทั้ง ! หลายบัดนี้เราขอเตือนเธอทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา เธอทั้งหลาย จงถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด. บาลี มหา.ที.๑๐/๑๘๐/๑๔๓ พุทธวจน-ธรรมวินัยจากพุทธโอษฐ์ อานนท์ ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดีใครก็ตาม จักต้องมีตนเป็ประทีป มีตนเป็นสรณะไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะเป็นอยู่ อานนท์ ภิกษุพวกใดเป็นผู้ใคร่ในสิกขา ภิกษุพวกนั้น จักเป็นผู้อยู่ในสถานะอันเลิศที่สุดแล บาลี มหา.ที.๑๐/๑๑๙/๙๓ พุทธวจน:ธรรมวินัยจากพุทธโอษฐ์ พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตรัสรู้อริยสัจสี่ ภิกษุทั้งหลาย ! พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ใด ๆ ได้ตรัสรู้ตามเป็นจริงไปแล้ว ในกาลยืดยาวนานฝ่ายอดีต ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ตรัสรู้ตามเป็นจริงซึ่ง ความจริงอันประเสริฐสี่อย่าง … ภิกษุทั้งหลาย ! พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ใด ๆ จักได้ตรัสรู้ตามเป็นจริงต่อ ในกาลยืดยาวนานฝ่ายอนาคต ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ก็จักได้ตรัสรู้ตามเป็นจริงซึ่ง ความจริงอันประเสริฐสี่อย่าง … ภิกษุทั้งหลาย ! แม้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธะ ผู้ตรัสรู้ตามเป็นจริงอยู่ ในกาลเป็นปัจจุบันนี้ ก็ได้ตรัสรู้อยู่ซึ่ง ความจริงอันประเสริฐสี่อย่าง ความจริงอันประเสริฐสี่อย่างนั้น เหล่าไหนเล่า ? สี่อย่าง คือ ความจริงอันประเสริฐ คือ ทุกข์ ความจริงอันประเสริฐ คือ เหตุให้เกิดทุกข์ ความจริงอันประเสริฐ คือ ความดับไม่เหลือของทุกข์ และความจริงอันประเสริฐ คือ ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ … ภิกษุทั้งหลาย ! เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้ พวกเธอพึงทำความเพียร เพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า นี้เป็นทุกข์ นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ นี้เป็นทางดำเนิน ให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ดังนี้เถิด ( บาลี – มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๔๓-๕๔๔/๑๗๐๔ ) [๕๕๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติ ๓ อย่างนี้เป็นเหตุให้เกิด กรรม๓ อย่างเป็นไฉน คือ โลภะ ๑ โทสะ ๑ โมหะ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดซึ่งบุคคลทำด้วยความโลภ เกิดแต่ความโลภ มีความโลภเป็นเหตุ มีความโลภเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นอกุศล กรรมนั้นมีโทษ ,#กรรมนั้นมีทุกข์เป็นผล กรรมนั้นเป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อความดับกรรม ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดซึ่งบุคคลทำด้วยความโกรธ เกิดแต่ความโกรธ มีความโกรธเป็นเหตุ มีความโกรธเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นอกุศล กรรมนั้นมีโทษ กรรมนั้นมีทุกข์เป็นผล กรรมนั้นเป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อความดับกรรม ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดซึ่งบุคคลทำด้วยความหลง เกิดแต่ความหลง มีความหลงเป็นเหตุ มีความหลงเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นอกุศล กรรมนั้นมีโทษ กรรมนั้นมีทุกข์เป็นผล กรรมนั้นเป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อความดับกรรม ------------------- ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติ๓ อย่างนี้ เป็นเหตุเพื่อให้เกิดกรรม ๓ อย่าง เป็นไฉน คือ อโลภะ ๑ อโทสะ ๑ อโมหะ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดซึ่งบุคคลทำด้วยความไม่โลภ เกิดแต่ความไม่โลภ มีความไม่โลภเป็นเหตุ มีความไม่โลภเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นกุศล กรรมนั้นไม่มีโทษ #กรรมนั้นมีสุขเป็นผล #กรรมนั้นเป็นไปเพื่อความดับกรรม #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดซึ่งบุคคลทำด้วยความไม่โกรธ เกิดแต่ความไม่โกรธ มีความไม่โกรธเป็นเหตุ มีความไม่โกรธเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นกุศล กรรมนั้นไม่มีโทษ กรรมนั้นมีสุข #เป็นผลกรรมนั้นเป็นไปเพื่อความดับกรรม #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป ดูกรภิกษุทั้งหลาย #กรรมใดที่บุคคลทำด้วยความไม่หลง เกิดแต่ความไม่หลงมีความไม่หลงเป็นเหตุ มีความไม่หลงเป็นแดนเกิด #กรรมนั้นเป็นกุศล กรรมนั้นไม่มีโทษ กรรมนั้นมีสุขเป็นผล #กรรมนั้นเป็นไปเพื่อความดับกรรม #กรรมนั้นไม่เป็นไปเพื่อเกิดกรรมต่อไป ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติ ๓ อย่างนี้แล เป็นเหตุ ให้เกิดกรรม ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ บรรทัดที่ ๖๙๐๑ - ๖๙๒๖. หน้าที่ ๒๙๕ - ๒๙๖. พึ่งตน,พึ่งธรรม อานนท์ ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดี ใครก็ตาม จักต้องมีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไท่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ เป็นอยู่ อานนท์ ภิกษุพวกใด เป็นผู้ใคร่ในสิกขา ภิกษุพวกนั้น จักเป็นผู้อยู่ในสถานะอันเลิศที่สุดแล -บาลี มหา.ที.๑๐/๑๑๙/๙๓.