مقایسه بمب افکن B 2 Spirit با B21 Raider | بمب افکن نبرد آرماگدون
بی-۲ اسپیریت (به معنای شبح)، نام یک بمب‌افکن رادارگریز چندمنظوره ساخت شرکت نورثروپ گرومن با کمک شرکت بوئینگ است که توانایی پرتاب جنگ‌افزار هسته‌ای و متعارف را دارد. این هواپیما قابلیت حمل ۸۰ بمب هوشمند ۲۳۰ کیلوگرمی JDAM با سیستم جی‌پی‌اس یا ۱۶ بمب هسته‌ای ۱۱۰۰ کیلوگرمی کلاس D83 را دارد.
بی-۲، با سوخت‌گیری اولیه بیش از ۱۱ هزار کیلومتر را طی می‌کند و اگر سوخت‌گیری هوایی کند، می‌تواند به هر نقطه‌ای از زمین برود. این بمب افکن در ارتفاع ۵۰۰۰۰ پایی یا 15.24 کیلومتری از سطح زمین به دور از چشم رادارهای دشمن می‌تواند بمب‌های زیادی را رها کند.
هزینه‌های بسیاری بالای این هواپیما موجب شد که پروژه بی-۲ در کنگره آمریکا و ستاد مشترک وزارت دفاع بسیار بحث‌انگیز باشد. در ابتدا سفارش تولید ۱۳۲ فروند از این بمب‌افکن به نورثروپ داده شده‌بود اما پایان جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نیاز به این هواپیما را که برای نفوذ به فضای هوایی شوروی و بمباران مراکز حساس آن طراحی شده بود، به شدت کاهش داد و در نهایت تنها ۲۱ فروند از این بمب‌افکن تولید شد. حادثه‌ای در سال ۲۰۰۸ منجر به نابودی یکی از آن‌ها شد و در حال حاضر، ۲۰ فروند دیگر در خدمت نیروی هوایی آمریکا قرار دارند. ارتش آمریکا نخستین بار از این بمب‌افکن در سال ۱۹۹۹ در جنگ کوزوو استفاده کرد و سپس در جنگ افغانستان، جنگ عراق و جنگ ۲۰۱۱ لیبی نیز از آن‌ها بهره برد.
نورثروپ گرامن بی-۲۱ ریدر یک بمب‌افکن راهبردی تحت توسعهٔ آمریکایی است که توسط نورثروپ گرامن برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در دست توسعه است. این هواگرد به‌عنوان بخشی از برنامهٔ بمب‌افکن ضربتی دوربرد (LSR-B)، قرار است که یک بمب‌افکن رادارگریز دوربرد بین قاره‌ای راهبردی برای استفاده توسط نیروی هوایی ایالات متحده باشد که قادر به حمل تسلیحات گرماهسته‌ای و متعارف است.
تا سال ۲۰۲۲، قرار بوده‌است که بمب‌افکن بی-۲۱ تا سال ۲۰۲۶ یا ۲۰۲۷ وارد خدمت شود.قرار است که این بمب‌افکن تکمیل‌کنندهٔ بمب‌افکن‌های راکول بی-۱ لنسر، نورثروپ گرومن بی-۲ اسپیریت و بوئینگ بی-۵۲ استراتوفورترس نیروی هوایی ایالات متحده باشد و در نهایت جایگزین آن‌ها شود.[