دکتر سروش نشست ۶۲ را با خواندن و شرح بیت ۱۲۰۱ از دفتر نخست به پایان برد.
ون قضا آید نبینی غیر پوست
دشمنان را باز نشناسی ز دوست
در این نشست( ۶۳) ادامه داستان شیر و نخچیران را پی می‌گیرد و تا بیت ۱۲۵۹ را شرح می‌کند.
در این نشست مباحثی چون دوستی با خداوند و اصولا مبحث دوستی ونیز بحث حسادت و ظاهر بینی ونیز تقدیر و قضا و قدر مورد بررسی قرار گرفت.
دو بیت زیر آخرین ابیاتی بود که در این نشت از سوی دکتر سروش شرحدو بررسی شد .
کای عجب نهی از پی تحریم بود
یا به تاویلی بد و توهیم بود
در دلش تاویل چون ترجیح یافت
طبع در حیرت سوی گندم شتافت