گوینده : ف . تیزابی-- سرزبالین به چه امید برآرم سحری * که درآن روز نبینم رخت ای رشک پری(چطورتنهام گذاشتی،چرااینطورازم دل بریدی،منوبا غم جاگذاشتی،مگه از من چی دیدی که تنهام گذاشتی.من خیلی خستم،خسته ازندیدن تو...فرامرز تیزابی)