สักขาลาย รอยประวัติศาสตร์ผ่านน้ำหมึก ที่เริ่มเป็นเพียงภาพจำแห่งอดีต I ประวัติศาสตร์นอกตำรา EP.145

“รอยสัก” เป็นทั้งศาสตร์ และศิลป์ ที่มนุษย์ยุคอดีตสรรสร้างขึ้น สอดคล้องกับวิถีการดำรงชีวิตของแต่ละเผ่าพันธ์ุ จนกลายเป็นความเชื่อที่มีการพัฒนามากว่า 5,000 ปี และเกิดขึ้นอย่างแพร่หลายในทั่วทุกมุมโลก ดินแดนล้านนาในอดีตมีวัฒนธรรมการสักอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตนเอง นั่นคือ “การสักขาลาย” ซึ่งเปรียบเสมือนจารึกแขนงหนึ่งในทางประวัติศษสตร์ อันเกิดจากการจรดปลายเข็มและน้ำหมึกเพื่อสร้างลวยลายลงบนผิวกายของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม การสักขาลายนับวันกำลังค่อย ๆ สูญหายไป เนื่องจากค่านิยมสมัยใหม่ที่มีทัศนคติต่อ “รอยสัก” เปรียบเสมือน “ตราบาป” และเป็นสัญลักษณ์แห่งความไม่ดีงาม น่าดีใจที่วันนี้ลูกหลานแห่งแผ่นดินล้านนาส่วนหนึ่ง ต่างพากันสืบหาร่องรอยเหล่านี้ จนค้นพบว่ายังมีช่างสักขาลายล้านนาชาวปกาเกอะญอในตำนาน แห่งบ้านตะพิโจ ซึ่งเหลือแค่เพียงหนึ่งเดียวบนแผ่นดินล้านนา จนในที่สุดนำมาสู่การเรียนรู้เพื่อการอนุรักษ์ สืบสานวัฒนธรรมนี้ให้ยังคงอยู่คู่แผ่นดินล้านนาสืบต่อไป ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ชนัญธิดา ดีเหลือ สาขาวิชาการออกแบบสื่อสาร คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ “เล่าเกียรติล้านนา” โครงการออกแบบหนังสือภาพประกอบเกี่ยวกับ ลายสักขาก้อมความเชื่อของคนล้านนา #สักขาลาย #ล้านนา #ปกาเกอะญอ #ประวัติศาสตร์นอกตำรา