Dziewięciu lat, które Krzysztof Wielicki spędził w górach wysokich nie da się opowiedzieć w 40-minutowej rozmowie. Konieczny był powrót, więcej pytań, nowe opowieści. A i tak wiele słów pozostanie jeszcze do zadania i opowiedzenia.
O czym rozmawiamy tym razem? Choćby o sylwestrze 1988 r. i wejściu na Lhotse. Pierwszym solo, pierwszym zimą i… pierwszym w gorsecie, który himalaista nosił po uszkodzeniu kręgosłupa.
O czym jeszcze? Życiu w bazie, przyjaźni w górach, pracach wysokościowych, dzięki którym kiedyś wspinacze zarabiali na wyjazdy.
- Góry są dobrem światowym. O ile oczywiście się przestrzega pewnych zasad - góry są dla każdego. Alpiniści nie mogą ich zawłaszczyć tak, jak żeglarze - morza. To jest dobro wspólne –zaznacza jeden z najwybitniejszych himalaistów w historii.