เพลงชมดงเหนือ เถา วงบรรสานสาย เครื่องสายผสมกู่เจิง และเชลโล l จุฬาวาทิตครั้งที่ 222

วงบรรสานสาย (Ban-San-Sai) วงบรรสานสายเกิดจากความตั้งใจในการบรรเลงเพลงที่ผสมผสานเสียงของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายที่บรรเลงร่วมกันได้อย่างสนิทสนมกลมกลืน (Harmony) ไม่ว่าจะเป็นเครื่องสายไทยหรือเครื่องสายผสมในรูปแบบต่างๆ โดยเริ่มต้นจากการทดลองผสมผสาน ซอด้วง และ กู่เจิ้ง ที่เห็นว่ามีกระแสเสียงไปในทางเดียวกันและบรรเลงร่วมกันได้ เมื่อประมาณต้นปี พ.ศ. 2564 ชื่อวง บรรสานสาย นี้ได้ยกมาจากบทกลอนของเพลงยาวตำรามโหรี ที่ว่า “ข้าไหว้ครูซอขอคำนับ ขับบรรสานสายสุหร่ายเรื่อง มโหรีแรกเริ่มเฉลิมเมือง บอกเบื้องฉบับบุราณนาน” บรรสานสาย อาจจะแปลได้ว่าการบรรเลงประสานของเครื่องสาย ซึ่งสื่อถึงความตั้งใจของวงในการผสมผสานเสียงจากเครื่องดนตรีเครื่องสายได้อย่าชัดเจน ในการบรรเลงครั้งนี้ วงบรรสานสายตั้งใจนำเสนอเพลง ชมดงเหนือ ด้วยวงเครื่องสายผสมกู่เจิ้งและเชลโล บรรเลงผสมผสานให้เกิดมิติของเสียงมากขึ้น โดยได้เสียงประสาน(คอร์ด) จากกู่เจิ้ง มีเสียงทุ้มต่ำจากเชลโล เสียงทุ้มระดับกลางจากซออู้ และเสียงแหลมสูงจากซอด้วง มีขลุ่ยเพียงออเป็นตัวประสานยึดโยงเสียงในระดับต่างๆ เข้าไว้ด้วยกัน เพื่อให้สื่อความรู้สึก หวาน ฉ่ำ เย็นใจแก่ผู้ฟัง รายนาม นักร้อง และนักดนตรี ซอด้วง: จาตุรงค์ จันทภาโส กู่เจิง: ธนรัฐ อยู่สุขเจริญ ซออู้: สมปราชญ์ ทองหล่อ ขลุ่ย: วัชรพงศ์ กาญจนวรุตม์ เชลโล: ธีรพงศ์ บำเพ็ญทาน ขับร้อง: อนุสรา ดีชัยชนะ โทน-รำมะนา: อุดม ชุ่มพุดซา ฉิ่ง: สายชล กายจริต