Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΝΗΣ-ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Logos me tempo-Vana Sbarouni
https://www.youtube.com/channel/UCKA8oQVjUqfJvQzFU
"Καμιά κόρη δεν αγάπησε στον κόσμο πρώτη φορά με τέτοια δύναμη και με τέτοια αφοσίωση, όσο αγάπησε η Αγνή ―η Αγνίτσα― τον Στέλιο, τον γιο της περιβολαρούς, τον ανθοκόμο. Το σπίτι του πατέρα της, του αγελαδάρη, με το μεγάλο στάβλο και τις είκοσι καλοθρεμμένες αγελάδες του, ήταν αντίκρυ στο περιβόλι της χήρας, έξω από την πόλη. Κάθε πρωί, χειμώνα καλοκαίρι, που άνοιγε τα παραθύρια με μια θαλασσιά σκούφια τυλιγμένα τα καστανόξανθα μαλλιά της για να συγυρίσει το νοικοκυριό, όπως τη μάθαινε ακόμα η μητέρα της ―η νοικοκυρά με τ’ όνομα― έβλεπε κάτου, μες στο περιβόλι, τον Στέλιο να είναι σκυμμένος, ανάμεσα στις τριανταφυλλιές, στις γαριφαλιές, στους ναρκίσσους, στα ζουμπούλια, στις νεραγκούλες, στις ανεμώνες, στα γιούλια, στις βιόλες, στους κρίνους, ανάλογα με την εποχή του κάθε άνθους, να είναι ξεσκούφωτος, με το μαβί πουκάμισο, αν ήταν καλοκαίρι, ή να φορεί έναν κούκο χωμένον ως τ’ αυτιά, και μια κοντόχοντρη λασπωμένη πατατούκα, αν ήτανε χειμώνας, να σκαλίζει το χώμα, να κόβει με το κλαδευτήρι, να ρίχνει κοπριά, να ποτίζει, να κάνει μπουκέτα για το μαγαζί που είχε νοικιασμένο το περιβόλι, και να τραγουδεί. Είτε τ’ αγιάζι επάγωνε τα δάχτυλά του, είτε η κάψα εμούσκευε και άναβε το πρόσωπό του, το τραγουδάκι δεν του ‘λειπε. Κι είχε μια φωνή βαθιά και αρμονική, που πήγαινε ίσα στην καρδιά, και τα τραγούδια του λέγανε πάντα για κάποιον πόθο απελπισμένο, για κάποιον πόνο μυστικό, για κάποιαν άτυχη αγάπη που λιώνει την καρδιά και μαραίνει τα πιο ανθισμένα νιάτα..."
Αν σας άρεσε το βίντεο μην ξεχάσετε να κάνετε ΕΓΓΡΑΦΗ και LIKE https://www.youtube.com/channel/UCKA8oQVjUqfJvQzFUnvySOg. Ευχαριστώ.
#λογοτεχνία #logotexnia #áudiobook
https://vanasbarouni.blogspot.com/
https://logotexnikesperiplaniseis.blogspot.com/
https://www.facebook.com/faidra.v
https://www.instagram.com/smparoune/