Magnetofony z serii M-2411 S i MDS-2412 (deck), są wersją rozwojową modeli M-2407 S i M-2408 SD. Podstawową różnicą w nowszych modelach, jest zastąpienie suwakowego przełącznika ścieżek przełącznikiem typu isostat. W pewnym okresie produkowano wersję z jednym, podwójnym wskaźnikiem wysterowania (znanym choćby z magnetofonu ZK-246 i pochodnych), co spowodowane było prawdopodobnie brakiem pojedynczych wskaźników w magazynach. Podstawowe parametry elektrotechniczne są podobne jak w pierwowzorach. Magnetofony te
występowały w kolorach: czarnym oraz szampańskim, z czarnymi tabliczkami. Kolejną wersją z tej serii był M-2425 "opus".
Prędkość przesuwu taśmy 9,5 cm/s (3,75 ips) 19 cm/s (7,5 ips)
Nierównomierność prędkości przesuwu taśmy ± 0,25 % ± 0,2 %
Napięcie wyjściowe 0,775 V ± 3 dB 0,775 V ± 3 dB
Pasmo przenoszenia 40 – 16000 Hz 40 – 18000 Hz
Niezrównoważenie toru odczytu 2 dB 2 dB
Tor zapis – odczyt
Roboczy poziom zapisu 320 pW/mm
Zniekształcenia nieliniowe 3 %
Liczba ścieżek 4
Charakterystyka zapis – odczyt 40 – 16000 Hz 40 – 18000 Hz
Niezgodność charakterysty 4 dB
Skuteczność kasowania 65 dB
Spadek wysterowalności przy f = 10 kHz 15 dB
Odstęp nieważony od zakłóceń 50 dB
Odstęp ważony od zakłóceń (dynamika) 56 dB
Tłumienie między śladami przy zapisie nierównoczesnym dla f = 1 kHz – 60 dB dla pasma 500 ÷ 6300 Hz – 45 dB
Tłumienie między śladami przy zapisie równoczesnym dla f = 1 kHz – 20 dB dla pasma 500 ÷ 6300 Hz – 15 dB
Odstęp tonów różnicowych 60 dB
Moc wyjściowa 2 x 15W
Znamionowa impedancja obciążenia 4 Ω
Zniekształcenia nieliniowe 1 %