گر به بالینم دمی آیی یا به پهلویم بیاسایی
یا به زانویم کنی زاری یا به چشمانم مهر تابی
نسترین رویم عنبرین مویم
یاسمن بویم تا به کی آزار
شب به زلفانت مشک تر ریزم
گل به دامانت سحر ریزم
صبح در دستت گهر ریزم
روز در پایت شکر ریزم
نسترین رویم عنبرین مویم
یاسمن بویم تا به کی آزار
سرو موزونم، چهره گلگونم
همچو مجنونم، تا به کی آزار
رفتی و بردی دل ودینم
آن بیوفا که آمد و یکدم نشست و رفت
پرسید دل کجاست گفتم شکست و رفت
رفتی و بردی دل و دینم
تا به کی در غصه بنشینم
ای پری رو یار دیرینم
رحم کن بر حال غمگینم
شوخ بی باکم، یار چالاکم
سینه صد چاکم تا به کی آزار