- សៀវភៅ #សកលចិន្តា ភាគទី១ ដោយភិក្ខុធម្មបាល ខៀវ ជុំ (៦ កញ្ញា ១៩៧២)
- អានដោយ: EKH (កុម្ភៈ ២០២៥)
ទាញយកសៀវភៅអាន
https://t.me/audiobookkh
ស្ដាប់សៀវភៅទាំងមូល
https://youtube.com/playlist?list=PLfWcJ2-YVyVwWQWT1n39UVmqJgCVfzIZk&si=unJWid6vJM_0UmAA
ស្ដាប់សៀវភៅផ្សេងទៀត៖
https://youtube.com/playlist?list=PLfWcJ2-YVyVxFVE5cgAeEeS1Rxbpd-dee
រឿងមួយទៀតក្នុងបណ្តារឿងទាំងឡាយដែលខ្ញុំបានសរសេរមកហើយ សំណេររបស់ខ្ញុំទោះជាត្រូវចិត្តអ្នកអានក្តី មិនត្រូវក្តី គោលគំនិត និងឧត្តមគតិរបស់ខ្ញុំ គឺអភិវឌ្ឍន៍មនុស្សឲ្យដល់ទិសដៅរបស់គេ ដែលអ្នកផងនិយមហៅថា «បរមសុខ» សម្រាប់ជីវិតអស់ភពមួយអន្លើដោយសេចក្តីសុខធម្មតាសម្រាប់ជីវិតអន្ទោលក្នុងសកលពិភព។ ទិសដៅនេះ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធរបស់យើង ព្រះអង្គបានប្រកាន់យកជាផ្លូវសម្តែងធម៌រំដោះទុក្ខនៃសត្វលោក។ នៅក្នុងលោកនេះ អ្នកមានគំនិតមួយណាក៏ដូចជាមួយណា ទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងថា កំណើតមនុស្សមានទុក្ខ។ ដំណឹងនេះហើយដែលបង្ខំឲ្យគេទាំងឡាយខំបន់ស្រន់បួងសួង ខំអង្វរ ខំសំពះគ្រប់ទិសគ្រប់ទី សុំសេចក្តីសុខអំពីវត្ថុទាំងឡាយមានជាអាទិ៍ ព្រះអាទិទេព ខ្មោច ទេព ឥន្ទព្រហ្ម... ដែលគេស្មានថា វត្ថុធាតុទាំងអស់នេះមានភាពស័ក្តិសិទ្ធិខ្លាំងពូកែ អាចជួយខ្លួនគេបានបើមិនច្រើនក៏តិចដែរ។ ជំនឿរបស់គេនេះ ត្រូវបានព្រះបរមគ្រូនៃយើងទាត់ចោល ហើយបានធ្វើសេចក្តីបំភ្លឺថា វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិខ្លាំងពូកែ មិនមែនមាននៅ ខាងក្រៅនៃខ្លួនរបស់មនុស្សម្នាក់ៗទេ។ ក្នុងន័យថា កម្លាំងនិងកម្សោយ ធាតុទាំងពីរនេះ បើមិនមួយណាក៏មួយណាតែងមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់មនុស្សសត្វជាទូទៅធម្មតា។ តែកម្លាំងនេះ វាមិនមែនជាភាពនៅនឹងដដែល គ្មានឡើងគ្មានចុះនោះទេ គឺវាមានដំណើរប្រែប្រួលពីភាពមួយទៅភាពមួយទៀតដែរ ប្រសិនបើបូកខ្លួនមនុស្សនិងការងាររបស់គេ។ ពុទ្ធសាសនា បានធ្វើសេចក្តីបញ្ជាក់ថា «គ្មានកម្លាំងដទៃក្រៅពីការងារ» ទេ គឺមានតែការងារនេះហើយដែលជាធាតុមានភាពស័ក្តិសិទ្ធិ ជួយបន្ធូរសេចក្តីទុក្ខព្រួយ។ ជាមួយគ្នានេះ ជួយបង្កើតសេចក្តីសុខសប្បាយដល់មនុស្ស តាំងពីតូចតាច មធ្យម កណ្តាល រហូតដល់សេចក្តីសុខខ្ពស់បំផុត ដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា បរមសុខ ឬឯកន្តបរមសុខ ឬនិព្វានហ្នឹងឯង។
អ្នកអានទាំងឡាយ! កាលណាបើអ្នកទាំងឡាយចង់ដឹងថា ធាតុអ្វីជាប្រភពនៃទុក្ខសុខ ឬជាហេតុនៃទុក្ខសុខ ឬជាមាគ៌ានៃសេចក្តីសុខទុក្ខ អ្នកត្រូវតែខំប្រឹងយ៉ាងប្តូរផ្តាច់ អាន និងត្រិះរិះពិចារណានូវអត្ថបទទាំងឡាយក្នុងសៀវភៅនេះ តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ដោយមនសិការៈមនុស្សជាតិ។ នៅក្នុងសេចក្តីត្រិះរិះពិចារណារបស់អ្នក អ្នកកុំភ្លេចថា មនុស្សលោក ជាមួយសេចក្តីទុក្ខសុខរបស់គេ គេកំពុងយល់ច្រឡំច្រើនណាស់។ តួយ៉ាងដូចសង្គ្រាម ជាហេតុនៃទុក្ខសោះ គេច្រឡំថាជាហេតុនៃសុខទៅវិញ សន្តិភាពជាហេតុនៃសុខពិតប្រាកដណាស់ គេយល់ថា ជាហេតុនៃទុក្ខទៅវិញ។ នេះមកពីអ្វី? មិនមែនមកពីអវិជ្ជាតណ្ហាទេឬ? ដើម្បីមានពន្លឺក្នុងរឿងសុខទុក្ខនេះ ខ្ញុំយល់ថា មិនមានធាតុអ្វីដទៃក្រៅពីខំប្រឹងអាន ខំប្រឹងគិតថា មនុស្សគ្រប់គ្នាចង់បានសេចក្តីទុក្ខ ឬចង់បានសេចក្តីសុខ? បើអំណាន ឬគំនិតរបស់អ្នកឆ្លើយប្រាប់ថា ចង់បានសុខអ្នកគង់យល់បានថា សុខវាជាផលរបស់សន្តិភាព។ ផ្ទុយទៅវិញបើអំណាន ឬគំនិតរបស់អ្នកឆ្លើយថា ចង់បានទុក្ខ ចម្លើយនេះខ្ញុំមានគំហើញថាមិនត្រូវ ព្រោះតាំងពីកាលណាមកគេមិនដែលឮមនុស្សបន់ស្រន់បួងសួងសុំសេចក្តីទុក្ខទេ។ តែបើឧបមាថាមាន គឺការមាននោះមិនមែនកើតឡើងដោយលក្ខណៈចិត្តជាប្រក្រតីទេ គឺវាមានខ្លះមួយដងមួយកាល ដោយអាស្រ័យចិត្តមានលក្ខណៈខុសប្រក្រតី ដែលលោកឲ្យឈ្មោះថា អកុសលចិត្ត ឬវិប្បលាសចិត្តប៉ុណ្ណោះ។
ក្នុងទីបំផុតនេះ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់បងប្អូនខ្មែរគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន ឲ្យនាំគ្នារស់នៅជាមួយព្រះពុទ្ធសាសនា ទាំងគតិលោក ទាំងគតិធម៌ នៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃយុត្តិធម៌ និងភាពត្រឹមត្រូវពិតប្រាកដ តាមវត្ថុបំណង ឧត្តមគតិ និងព្រះគំហើញនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធនៃយើងគ្រប់ៗអាត្មា។ ដូចនេះ ទើបសង្គមជាតិយើងនឹងបានសម្រេចនូវយុត្តិធម៌ វឌ្ឍនភាព សុខុមាលភាព សុភមង្គល សេរីភាព សមភាព ភាតរភាព សន្តិភាព... អស់រយៈកាលមិនមានទីបំផុតបាន។
វត្តលង្កា, ថ្ងៃទី ៦ ខែកញ្ញា ១៩៧២
ភិក្ខុធម្មបាល
ខៀវ ជុំ
មាតិកាសៀវភៅ៖
00:00:00 | អារម្ភកថា
00:08:37 | ១- ពុទ្ធសាសនាគឺអ្វី?
01:12:57 | ២- ព្រះពុទ្ធគឺជានរណា?
02:12:43 | ៣- រស់នៅដោយហេតុផល និងទង្វើល្អ
03:19:13 | ៤- ការលុបបំបាត់វណ្ណៈ
04:25:13 | ៥- ការបង្រៀនឲ្យរស់នៅតាមភាពពិតតាមពំនោលត្រង់ៗចំៗ
05:19:53 | ទឹកស័ក្តិសិទ្ធិ ឬទឹកមន្ត
05:59:37 | នរកសួគ៌មានពិត ឬគ្មានទេ
06:36:12 | ៦- ស្លាប់ហើយកើតទៀតឬ
06:46:11 | ការកើតស្លាប់របស់សត្វ
07:17:42 | សរុបសេចក្ដី
សូមអរគុណសម្រាប់ការតាមដានសណ្ដាប់តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ និងសូមខន្តីអភ័យទោសចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងនានាដែលកើតឡើងដោយប្រការណាមួយក្នុងការផលិតវីដេអូនេះឡើង។ សូមអរគុណបងជាអនេកប្បការ!!!
Thanks for watching!