ก่อนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า
ควันหมอกสีเทาหนาเริ่มโรยตัวลงมาปกคลุมแนวต้นไม้สูงใหญ่
ทุกกิ่งก้านเหมือนมือปีศาจที่กำลังจะคว้าจับผู้บุกรุก
บนทางเดินที่ปกคลุมด้วยใบไม้ทับถมกันมาหลายสิบปี
ส่งกลิ่นอับชื้นปะปนกับกลิ่นเน่าเหม็นของซากสัตว์ที่ถูกทิ้งร้าง
ฉันได้ยินว่าถ้าเดินไปอีกสักสามกิโลจะเจอไหอาถรรพ์
..บางไหมีรอยแตกเหมือนอะไรบางอย่างดิ้นออกมา
ชายวัยกลางคนที่เป็นพรานในพื้นที่เกาะกงเอ่ยกับผู้ร่วมทางสองคน
ซึ่งเป็นญาติของนักศึกษาที่หายสาบสูญไปในยุคนั้น
คุณแน่ใจนะว่ามันอยู่ลึกขนาดนั้น
หญิงสาวผมประบ่าตาแดงช้ำ
ผู้กำลังตามหาศพน้องชาย ถามเสียงเครือ
เราได้ยินเสียงกรีดร้องอยู่ข้างในป่าเมื่อกี้ แทบจะวิ่งหนีอยู่แล้ว
พรานถอนหายใจมันก็มีหลายที่
ผมไม่รับรองความปลอดภัยหรอก
คุณเห็นรอยเล็บบนต้นไม้ที่ผ่านมาหรือเปล่าไม่ใช่ของเสือโคร่ง
หรือหมีด้วยซ้ำดูเหมือนรอยเล็บของคนแต่ยาวผิดปกติ
ทันใดนั้น
ลมเย็นวูบหนึ่งพัดกรรโชกจนเกือบจะดับตะเกียงที่ถือกันมา
ทุกคนหันมองหน้ากันด้วยความหวาดหวั่น
เสียงนกแสกหรือเสียงสัตว์กลางคืนบางชนิดดังโหยหวนในระยะไกล
ยิ่งตอกย้ำความอ้างว้างสิ้นหวังของเหล่าผู้เข้ามาค้นหาร่องรอยของคนที่ตายไปแล้ว
ค่ำคืนนั้นช่วงราวเที่ยงคืน
เสียงบางอย่างคล้ายโซ่เหล็กครูดกับพื้นหินดังแกรกๆ
ชวนให้อกสั่นขวัญแขวน
พรานคว้าปืนลูกซองที่อยู่ข้างกายอย่างระวัง
ท่ามกลางความมืดสนิท
แสงไฟฉายที่สาดส่องเห็นเงาดำเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว
ชวนให้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
เป็นอะไรหรือเปล่า
เสียงหญิงสาวเอ่ยถามพรานที่ชะงักเท้า
หยดเหงื่อใหญ่ผุดบนหน้าผากของเขา
ผมเหมือนเห็น.
เงาใครก็ไม่รู้ที่ด้านหลังต้นไม้ใหญ่เมื่อครู่
เหมือนจะนั่งยองๆกอดเข่า
แต่แขนกับขายาวผิดสัดส่วน
เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคนธรรมดา.
เขากระซิบพร้อมกำปืนแน่น
ทั้งสามได้กลิ่นเหม็นสาบเหมือนซากศพ
ผสมกลิ่นกำมะถันคละคลุ้งลอยมาตามลม
ฝูงแมลงวันบินว่อนผ่านหน้า
นี่มันไม่ใช่กลิ่นของสัตว์ตาย
มัน.
ยิ่งกว่านั้นหญิงสาวน้ำตาเริ่มคลอหัวใจเต้นระส่ำ
เหมือนรู้สึกได้ว่าวิญญาณหรือสิ่งชั่วร้ายกำลังจ้องมองจากความมืด
เช้ามืดวันถัดมา
ท่ามกลางแสงแรกของพระอาทิตย์ที่อ่อนแรง
ทั้งสามคนสะดุดเข้ากับพื้นที่โล่งบนยอดเนินเขา
ซึ่งมีหินโผล่ขึ้นมาเกะกะมี ไห ขนาดใหญ่
เกือบสิบใบตั้งเรียงไม่เป็นระเบียบ
มีบางไหที่ดูใหม่จนผิดสังเกตและบางไหที่แตกร้าวเห็นสิ่งสีดำแห้งกรังติดรอบปากไห
พรานค่อยๆเอามือแตะที่ผิวไหใบหนึ่ง
สัมผัสได้ถึงความเย็นวูบที่ขัดกับแดดร้อนจัด
ไหพวกนี้มีอาถรรพ์แน่ๆอย่าไปเปิดสุ่มสี่สุ่มห้า
มันเป็นพิธีกรรมหยัดโอ่งเหมือนอย่างที่คนเฒ่าคนแก่เคยพูดกัน
ทันใดนั้น
มีเสียงกึกกักภายในไหใบใหญ่ที่อยู่ลึกไปอีกด้าน
หญิงสาวหลุดร้องด้วยความตกใจ
ข้างในนั่น. มีอะไรขยับอยู่
พรานขมวดคิ้วแน่นจับปืนแนบกาย
บางทีมันอาจเป็นแค่สัตว์ป่า
หรือสัตว์ที่หลงเข้ามาเขาพูดทั้งที่สังหรณ์ใจไม่ดี
เสียงฝาไหเหมือนจะสั่นครืนพอเข้าไปใกล้
กลิ่นเหม็นเน่าและกลิ่นไหม้อบอวลอย่างรุนแรง
เหมือนมีควันหลงติดอยู่จากการเผาอะไรบางอย่าง
หืมม...
เหมือน...
เหมือนซากคนโดนเผาด้วยนะ
พวกเขาค่อยๆถอยหลังด้วยความกลัว
และเห็นว่ามีอักษรอักขระแปลกๆเขียนไว้ข้างไห
เป็นลายเส้นคดเคี้ยวสีแดงเลือดหม่น
“นี่มัน.
เลือดมนุษย์หญิงสาวตัวสั่นเทิ้ม
ท้องไส้ปั่นป่วนจนแทบอาเจียน
พรานตั้งสติเราคงต้องหาทางเลือกแล้ว
.จะเปิดดูเพื่อตามหาศพน้องชายเธอ
หรือจะกลับไปเสียตอนนี้
เปิดดูแล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นน้องชายเธอ
หญิงสาวเลียริมฝีปากแห้งแตก
กลางหน้าฝากน้องฉัน มีกระดูกนูนออกมา
เป็นลักษณะนูนอย่างชัดเจน
เราต้องหาที่หน้าผากศพเป็นอย่างแรก
ฉันพยายามตั้งใจฉันมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว
ฉันยอมตายดีกว่าปล่อยให้วิญญาณน้อง
อยู่ในนี้โดยไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย
เสียงเธอแผ่วเบาแต่น้ำเสียงแน่วแน่
พรานมองหน้าอีกคน
ซึ่งเป็นญาติผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับหญิงสาว
เขาเบือนหน้าหนีสายตาเต็มไปด้วยความสับสน
ฉันก็ไม่อยากปล่อยให้เธอต้องไปคนเดียว
ลองเปิดสักใบหนึ่งก็ได้
แต่.
ขอให้ระวัง
เมื่อบทสนทนาจบ
พรานก็ใช้ไม้ยาวที่เตรียมมาแทนคันโยกค่อยๆเขี่ยฝาไหใบหนึ่ง
ที่ปิดอยู่อย่างระมัดระวัง
กึก...
กึก...