ปอกเปลือกตัวเอง
ภาวนาไปเรื่อยๆ จะต้องเริ่มลงสนามจริง
เริ่มหัดดูตัวเอง เริ่มปอกเปลือกตัวเอง
ถ้าภาวนาแล้วกิเลสไม่สะเทือน ไม่ใช่การภาวนาที่แท้จริง
แต่เราไม่เคยดูมัน เพราะเห็นแล้วมันจะสะเทือน
กิเลสมันจะทำหน้าที่ปกป้องตัวเองขึ้นมาทันที
หรือไม่ มันจะมีเหตุผลบางอย่าง เพื่อปกป้องตัวเอง
สุดท้ายก็ลงมาที่เรารักตัวเอง มันต้องดูถึงขั้นว่าเรายึดตัวตน
ถ้าไม่เริ่มดูพวกนี้ ยังไม่ได้เนื้อหาแก่นสารแท้ๆ ในการภาวนา
พอเรารู้สึกตัวเป็นแล้ว ดูสภาวะเป็นแล้ว
ต่อไปคือการขัดเกลาตัวเอง ภาวนามันมี 2 ส่วน
มีหัดให้เดินให้ถูก พอเดินให้ถูกแล้ว ต้องขัดเกลาตัวเอง
ปอกเปลือกตัวเอง อันนี้อาจจะเจ็บหน่อย
แต่จิตจะสะอาดมากขึ้น เราสะอาดด้วยการรู้ทันกิเลสที่เราแช่อยู่
อ.ณพัทธ์พล คุณาธนะเศรษฐ์ (อ.ซอง)
9 กุมภาพันธ์ 2568
คอร์ส กฟผ. 8-12 ก.พ. 68
ชมวิดีโอทั้งหมดในคอร์สนี้ได้ที่ https://www.youtube.com/playlist?list=PLk5U8X1lkIltMMdVG4TvwUi8NUgDllEc2