Krystyna Budnicka urodziła się w 1932 r. w Warszawie jako Hena Kuczer. Była najmłodszą córką stolarza Josefa Lejzora Kuczera i Cyrli z d. Bzura. Jej rodzeństwo stanowili: Izaak (właściciel czytelni „Parnas”), Baruch, Szaja, Rafał, Perla, Chaim oraz Jehuda. Rodzina mieszkała w Warszawie przy ul. Muranowskiej 1, jesienią 1940 r. znalazła się w getcie. Od stycznia 1943 r. przez kilka miesięcy rodzina ukrywała się w bunkrze w piwnicy budynku przy ul. Miłej. Członkowie rodziny byli stopniowo mordowani przez Niemców. Po wykryciu bunkra Hena Kuczer ukrywała się m.in. przy ul. Mokotowskiej i ul. Podwale. Po upadku Powstania Warszawskiego znalazła się w sierocińcu prowadzonym przez siostry szarytki. Po 1945 r. pracowała w Gimnazjum Sióstr Nazaretanek, studiowała pedagogikę. Jest działaczką Stowarzyszenia Dzieci Holokaustu.
NAZWISKO ROZMÓWCZYNI: Krystyna Budnicka
BIOGRAM ROZMÓWCZYNI I SZCZEGÓŁOWE OPRACOWANIE WĄTKÓW: https://sztetl.org.pl/pl/historia-mowiona/193195-krystyna-budnicka?is_city=0
WYWIAD PRZEPROWADZIŁA: Joanna Król-Komła
NAGRANIE: Przemysław Jaczewski
DATA NAGRANIA: 9 października 2018
PRAWA AUTORSKIE DO NAGRANIA: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
NAJWAŻNIEJSZE WĄTKI:
00:00:00 – Kryjówka (bunkier) w getcie warszawskim.
00:03:26 – Osoby ukrywające się w bunkrze, komunikacja ze światem zewnętrznym.
00:06:34 – Zasady życia w kryjówce - posiłki, zapasy, lekarstwa; poczucie bezpieczeństwa, lokalizacja kryjówki.
00:09:37 – Ślub w bunkrze.
00:11:35 – Wieści z zewnątrz, brat Jehuda Kuczer i jego znajomość układu kanałów ściekowych.
00:12:18 – Bierność, emocje i atmosfera podczas ukrywania się, choroba .
00:13:49 – Higiena osobista podczas ukrywania się, żywność.
00:15:37 – Życie w kryjówce: bezczynność, zajęcia, rola matki w izolowaniu córki od trudnych spraw.
00:18:24 – Ojciec – jego stan psychiczny i pozycja w grupie podczas ukrywania się; wpływ obcięcia na ulicy brody na zdrowie ojca.
00:21:14 – Rola brata Rafała jako przywódcy rodziny.
00:22:09 – Życie religijne rodziny w latach Zagłady, przestrzeganie kaszrutu.
00:24:27 – Sytuacja ukrywających się podczas Powstania w Getcie Warszawskim.
00:31:03 – Sytuacja ukrywających się po upadku Powstania, kontakty braci rozmówczyni z ruchem oporu, dostarczanie żywności ukrywającym się.
00:34:39 – Wysłanie dwóch osób z bunkra na „aryjską stronę”, przygotowania do opuszczenia dawnego getta, choroba brata Rafała Kuczera.
00:36:34 – Życie ukrywających się po Powstaniu w Getcie Warszawskim, kwestia bezpieczeństwa, żywność.
00:38:06 – Choroba brata, odkrycie bunkra przez Polaków plądrujących dawne getto, przenosiny do kanału ściekowego.
00:40:58 – Wyjście z getta przy wsparciu grupy Polaków.
00:43:18 – Pozostanie w kanale rodziców i siostry, chwila rozstania, refleksja o powodach rozstania.
00:46:02 – Przejście kanałami, wyjście z kanału, stan fizyczny uciekinierów.
00:48:23 – Porównanie strachu odczuwanego w getcie i po jego opuszczeniu, uczucia i emocje podczas ukrywania się, rola rodziców.
00:54:47 – Sytuacje zagrożenia po wyjściu z getta: opuszczenie zdekonspirowanego mieszkania, antysemicki incydent na ul. Dolnej, strach podczas ukrywania się, uczucie męki i osamotnienia.
00:57:50 – Rola brata Rafała Kuczera w życiu rozmówczyni.
00:58:33 – Przeprowadzka z mieszkania przy ul. Mokotowskiej do mieszkania przy ul. Podwale, ostatnie dni spędzone z bratem Rafałem Kuczerem, poczucie bezpieczeństwa, sen o śmierci brata.
01:01:09 – Udział Rafała Kuczera w polskim ruchu oporu, kontakt z Icchakiem Cukiermanem, pomoc udzielona przez dozorcę Grochowskiego, denuncjacja przez Kazimierza Grochowskiego – syna dozorcy, aresztowanie i śmierć Rafała Kuczera oraz Grochowskiego, wyrok śmierci na Kazimierza Grochowskiego, torturowanie brata.
01:04:30 – Opinia o Polakach wydających Żydów, domniemane powody zadenuncjowania Rafała Kuczera, postawy Polaków wobec Żydów w czasie wojny.
01:07:03 – Głód, choroba głodującego brata wskutek nagłego najedzenia się, wyżywienie po opuszczeniu getta.
01:11:20 – Marzenia podczas ukrywania się.
01:12:06 – Strata członków rodziny, imiona zamordowanych, dzielenie się swoją historią jako sposób na upamiętnienie ofiar, poczucie braku opłakania rodziny, spotkania z młodzieżą.
01:16:09 – Dzielenie się własną historią jako przekaz dla przyszłych pokoleń.
Poznaj kolekcję historii mówionej Muzeum POLIN: https://sztetl.org.pl/pl/historia-mowiona
Subskrybuj nasz kanał: https://www.youtube.com/channel/UCLTpRyEXXqGq0fR0DVcQMZw
Oglądaj kanały Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN:
POLIN (zapowiedzi i relacje z wydarzeń w Muzeum): https://www.youtube.com/user/mhzp2013
Wirtualny Sztetl (historia i kultura polskich Żydów): https://www.youtube.com/WirtualnySztetl
Polscy Sprawiedliwi (historie pomocy udzielanej Żydom podczas Zagłady): https://www.youtube.com/user/PolscySprawiedliwi
Kontakt w sprawie udostępnienia wywiadu: digital@polin.pl
#MuzeumPolin #HistoriaMówiona #HistorieOcalałych#PowstaniewGetcieWarszawskim #Zagłada #IIWojnaŚwiatowa