วันที่ฟ้าครึ้มและหมอกจางๆ
เริ่มพัดเข้ามาปกคลุมบริเวณถนนเส้นเล็กๆ
ที่ทอดยาวผ่าน อบต.คำใหญ่
บรรยากาศดูเงียบสงบตามปกติ
ชาวบ้านบางคนยังคงทำงาน
และใช้ชีวิตอยู่ตามทางเดินริมถนน
แต่ในอากาศกลับแฝงไปด้วยความรู้สึก
หนาวยะเยือกที่แปลกประหลาด
ราวกับมีบางสิ่งบางอย่างไม่ปกติเกิดขึ้น
เอกชัย
พนักงานเดินสายโทรศัพท์และอินเทอร์เน็ต
กำลังทำงานตามหน้าที่ของเขา
เขามีประสบการณ์ในการปีนเสาไฟฟ้า
เดินสายสัญญาณมากว่าสิบปี
เอกชัยเป็นคนรอบคอบและมีความชำนาญในอาชีพนี้
ทุกอย่างที่เขาทำเป็นไปด้วยความเป็นระบบ
วันนี้น่าจะเสร็จเร็ว
เขาพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเตรียมอุปกรณ์สายไฟฟ้า
สายโทรศัพท์ที่ม้วนไว้อย่างเรียบร้อย
เขามองไปที่เสาไฟข้างถนนที่เขาต้องปีนขึ้นไป
ไม่ได้สูงมากนัก แต่ต้องทำงานอย่างระมัดระวังเสมอ
ระหว่างที่เอกชัยกำลังปีนขึ้นไปบนเสาไฟฟ้า
เขาได้ยินเสียงรถกระบะคันหนึ่งที่ขับมาอย่างรวดเร็ว
เสียงล้อบดบนพื้นถนนที่ชื้นด้วยน้ำค้างจากคืนที่ผ่านมา
และเสียงเครื่องยนต์ที่ดังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมากนัก
รถวิ่งผ่านเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาในการทำงานข้างถนน
ขณะที่เขากำลังยืนอยู่บนบันได
และเดินสายโทรศัพท์อย่างเชี่ยวชาญ
จู่ๆ ก็เกิดเสียงดังขึ้นอย่างรวดเร็วและกะทันหัน
ฟึบ
สายอินเทอร์เน็ตที่เขากำลังจะเดินผ่านไป
ถูกเกี่ยวอย่างแรงด้วยท้ายรถกระบะที่วิ่งมาด้วยความเร็ว
สายเหล็กนั้นตึงแน่น
และในเสี้ยววินาทีถัดมา
มันพุ่งตรงไปที่ลำคอของเอกชัยอย่างไม่มีใครคาดคิด
ฉับ
เสียงสั้นๆ
ที่ก้องอยู่ในอากาศ
ร่างของเอกชัยยังคงยืนบนบันไดสูง
ร่างของเขานิ่งงัน ขณะที่หัวของเขาหลุดกระเด็นออกจากคออย่างรวดเร็ว
เลือดพุ่งกระเซ็นไหลลงมาตามเสาไฟ
ร่างไร้หัวของเขายังคงตั้งตรงอยู่ชั่วครู่
ราวกับไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
เพื่อนร่วมงานที่อยู่ไม่ไกลกลับต้องตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
พวกเขาอึ้งจนไม่สามารถขยับตัวได้
หัวใจเต้นแรงด้วยความตกใจ
เอกชัย
เสียงร้องดังขึ้นจากเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง
เขารีบวิ่งเข้ามาดูใกล้ๆ
แต่เมื่อเขามาถึง
เขาแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
หัวของเอกชัยหายไป
เหลือเพียงร่างกายที่ยังคงยืนอยู่บนบันได
ก่อนที่มันจะค่อยๆ ล้มลงอย่างช้าๆ
ร่างนั้นล้มลงกับพื้น
ขณะที่เลือดยังคงไหลซึมออกมาจากลำคอ
พระเจ้า.
เกิดอะไรขึ้น
เพื่อนร่วมงานอีกคนพึมพำ
ขณะที่เขาพยายามวิ่งมาดูเหตุการณ์
ทุกคนต่างยืนช็อก
ไม่มีใครเข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
ภาพนั้นดูเหมือนฝันร้ายที่ไม่มีใครอยากเชื่อว่ามันเป็นจริง
เสียงหวอรถตำรวจและหน่วยกู้ภัยดังขึ้นเป็นระยะๆ
ในไม่ช้า
พื้นที่เกิดเหตุก็ถูกล้อมด้วยเส้นเชือกกั้น
และมีเจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจสอบ
สถานการณ์ตึงเครียดและเงียบสงัด
แม้แต่ลมที่พัดผ่านก็ฟังดูน่ากลัวในความเงียบงันนี้
นายตำรวจสมาน
หัวหน้าหน่วยที่ได้รับแจ้งเหตุเดินทางมาถึงพร้อมกับลูกทีมของเขา
เขาสวมแว่นกันแดดและมองไปที่ร่างของเอกชัยที่นอนอยู่บนพื้นอย่างไม่มีหัว
ใบหน้าของเขาตึงเครียด
แต่ภายในใจกลับรู้สึกว่าสิ่งนี้มันผิดปกติมากกว่าที่เขาคิดไว้
เกิดอะไรขึ้นกันแน่
สมานถามเพื่อนร่วมงานของเอกชัยที่ยังคงตัวสั่นไม่หยุด
พวกเราไม่รู้เลยครับ
จู่ๆ ก็เกิดเสียงดัง
และหัวของเขาก็หายไป