การทำงานร่วมกันในศาสนา:เส้นทางสมบูรณ์ทั้งทางกายและใจ ; หลวงปู่นิภา นิภาธโร 16 พย 67

เจริญพรสาธุชนทั้งหลาย

วันนี้ถือเป็นอีกวันที่เรามีโอกาสได้ตื่นมามีชีวิต มีลมหายใจ พร้อมที่จะใช้เวลาเพื่อสร้างคุณงามความดี สั่งสมบารมี และพัฒนาทั้งกายและใจของเรา

ชีวิตเปรียบเสมือนโครงสร้างที่มีสองส่วน
• กาย: เปรียบได้กับระบบฮาร์ดแวร์ที่ธรรมชาติสร้างขึ้นและวิวัฒน์โดยธรรมชาติ
• ใจ: เปรียบเหมือนระบบซอฟต์แวร์ที่ต้องได้รับการพัฒนาอย่างใส่ใจ โดยอาศัยการฝึกฝนสติปัญญา

การพัฒนาจิตใจไม่อาจปล่อยให้ดำเนินไปตามธรรมชาติเพียงลำพัง เพราะจะกลายเป็นการทำตามสัญชาตญาณเช่นสัตว์ที่ไร้ปัญญา แต่เราต้อง มีสติสัมปชัญญะ และมุ่งพัฒนาจิตให้เกิดแสงสว่างแห่งปัญญา

บทบาทของบุคคลผู้มีปัญญา
การสั่งสมบารมีเป็นงานของบัณฑิตผู้มีศรัทธาและความเข้าใจในเป้าหมายของธรรมะ ไม่ใช่การกระทำเพื่อสนองกิเลส หรือติดอยู่ในความอยากได้ลาภ ยศ สรรเสริญ เพราะสิ่งเหล่านี้มักพาเราไปสู่ความลุ่มหลงและการเบียดเบียนทั้งตัวเองและผู้อื่น

โสดาบันผู้ละจากความเห็นแก่ตัว
บุคคลผู้เป็นโสดาบันละความหลงผิด (สักกายทิฏฐิ) ได้แล้ว เขามิได้กระทำสิ่งใดเพื่อตัวตนหรือหน้าตา หากแต่เพื่อประโยชน์แก่ส่วนรวมและเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง การทำบุญของเขาเปี่ยมด้วยศรัทธาบริสุทธิ์ มิใช่เพียงเพื่อชื่อเสียง เกียรติยศ หรือคำสรรเสริญ

อุปสรรคของผู้หลงมัวเมาในกิเลส
ผู้ที่ทำบุญเพื่อตนเอง เช่น การสร้างชื่อเสียง หรือแข่งขันกันในเรื่องความยิ่งใหญ่ กลายเป็นการประทุษร้ายตนเองโดยไม่รู้ตัว พวกเขาติดอยู่ในวงจรของความอยากที่ไม่มีที่สิ้นสุด แม้จะได้มามากเท่าไร ใจก็ยังไม่อิ่มไม่พอ เปรียบเหมือนเปรตที่มีปากเล็กเท่ารูเข็ม แต่ท้องใหญ่เท่าภูเขา

งานบุญที่แท้จริงคืออะไร
งานบุญที่แท้ คือการลด ละ และปล่อยวางกิเลส ไม่ใช่การเพิ่มภาระให้กับตนเองและผู้อื่น การทำบุญที่ถูกต้องควรนำมาซึ่งความเบิกบานใจ ลดความเศร้าหมอง และช่วยให้จิตวิญญาณของเราก้าวไปสู่ความพ้นทุกข์


จึงขอเชิญชวนทุกท่านตั้งจิตพิจารณาตนเองให้ลึกซึ้ง และมุ่งมั่นขัดเกลากิเลสในใจ ใช้โอกาสของชีวิตที่เหลืออยู่นี้อย่างมีคุณค่า ด้วยศรัทธาและปัญญาอันบริสุทธิ์ ขออนุโมทนากับผู้ที่มีเจตนาดี มีปัญญา และความตั้งใจในการทำบุญเพื่อความสงบเย็นแห่งจิตใจตนเอง

ขอความสว่างไสวแห่งธรรมจงเกิดมีแก่ท่านทุกคนเถิด